پێدایش 6
6
انسانئے رَدکاری
1زمینئے سرا، مردم که گێش بئیان بوتنت و جنێن‌چُکِّشَ آورت، 2هُدائے مردێن‌چُکّان دیست که جنکّ شَررنگ و زێبا اَنت. گڑا په وت جنکِّش گچێنَ کرت و زُرت. 3نون هُداوندا گوَشت: ”منی اَرواه تان اَبد اِنسانئے جسم و جانا نمانیت، چێا که اِنسان مِرۆکێن چیزّے و چه یکّ سد و بیست سالا گێشتر اُمرَ نکنت.“
4آ رۆچان و رند هم زمینئے سرا نِپیلیم#6:4 نِپیلیمئے اَسلیگێن مانا زانگَ نبیت. بازێنے گوَشیت که چه پرێشتگانی نَسلا، مَزَن‌جۆن و زۆرمند بوتگ‌اَنت. هست‌اَتنت. هُدائے مردێن‌چُکّ که انسانانی جنکّانی کِرّا شتنت، اے جنِکّان چُکَّ آورت. اے چُکّ کوَهنێن زمانگئے مَزَن‌مَرد و نامدارێن مردم اَتنت.
5هُداوندا دیست که انسانئے رَدکاری زمینئے سرا سکّ باز اَنت و سجّهێن دل و هئیالِش مُدام گۆن بدیا اِنت و بَسّ. 6هُداوند پَشۆمان بوت که من دنیایا اِنسان چێا جۆڑ کرت. هُداوندئے دل سکّ پَدَرد بوت. 7گوَشتی: ”وتی جۆڑ کرتگێن اِنسانا چه زمینئے سرا گار و گُمسارَ کنان. مردمان، چارپادێن هئیوانان، لاپکَشّێن جانوَران و آسمانئے بالی مُرگان یکجاه گُمسارَ کنان، چێا که من چه اِشانی جۆڑ کنگا پَدَرد آن.“ 8بله هُداوند چه نوها رَزا اَت.
نوه
9نوهئے کِسّه چُش اِنت:
نوه، وتی دئور و باریگئے مردمانی نیاما پهرێزکار و بےائیبێن مردے اَت. آ هُدائے راها اَت. 10نوه، سئے مردێن‌چُکّئے پت اَت: سام و هام و یاپِت.
11نون هُدائے چمّان زمین سِلّ و چه شِدّتا پُرّ اَت. 12هُدایا دیست که زمین سِلّ بوتگ، چێا که دنیائے سجّهێن مردمان بدێن راهے گِپتگ‌اَت. 13گُڑا هُدایا گۆن نوها گوَشت: ”من سجّهێن مردُمان تباهَ کنان، چێا که همِشانی سئوَبا زمین چه شِدّتا پُرّ اِنت. من، اِشانی جندا گۆن زمینا هۆر، گار و گمسارَ کنان. 14چه گۆپَرئے#6:14 اِبرانی زبانا گۆپَرئے لبز کار بندگ بوتگ و کَسَّ نزانت که اے کجام درچک اِنت. دارا په وت مزنێن بۆجیگے#6:14 بۆجیگ، بزان لانچ، کَشتی. جۆڑ کن. بۆجیگ، تۆکا کۆٹی کۆٹی ببیت. بۆجیگئے ڈَنّا و تۆکا گۆن ڈامبَرا#6:14 ڈامبَر سیاهێن و لِچناکێن آپێنکے. دۆن#6:14 دۆنَگ، بزان چیزّێا گۆن آپێنکێن چیزّێا پۆشگ، چۆ که دیوالا په گِلَ دۆننت. . 15بۆجیگا اَنچۆ اَڈّ کن که دْراجیا سئے سد دَست#6:15 اَسلیگێن اِبرانی نبشتانکَ گوَشیت دْراجیا 300 اَمّاه، پْراهیا 50 اَمّاه و بُرزیا 30 اَمّاه. اَمّاه یا دَست کِساس نێم میتر اِنت، دَستئے لنکُکان بگر تانکه مُکّا. ببیت، پْراهیا پنجاه دَست و بُرزیا سی دَست. 16بۆجیگئے سرا بَند، بله بُرزادی نێمگئے چَپّ و چاگردا یکّ دَستے پَچ بِلّ. بۆجیگئے کَشا دروازَگے پِر کن. بۆجیگا سئے تَبَک کن: چێری، نیامی و بُرزی تَبَک. 17من دنیایا اَنچێن هار و توپّانے کاران که آسمانئے چێرئے سجّهێن سَهدارَ مِرنت، هر سَهدار که دمَ کَشّیت، بێرانَ بیت. هرچے که زمینئے سرا هست، سجّهێنَ مِرنت. 18بله من گۆن تئو وتی اَهد و پئیمانا بندان. تئو بۆجیگا سوارَ بئے؛ تئو و تئیی بچکّ و تئیی لۆگی و تئیی نِشار. 19چه سجّهێن سَهداران یکّ یکّ جُتکے گۆن وت بۆجیگا بَر گۆن، نرێنے و مادگێنے، که وتی همراهیا زندگِش بدارئے. 20چه هر تَهرئے بالی مُرگ، هر تَهرئے چارپادێن هئیوان، زمینئے سرئے هر تَهرئے لاپکَشّێن جانوَران، یکّ یکّ جُتکے تئیی کِرّا کئیت تانکه اے سجّهێنان زندگ بدارئے. 21هر پئیمێن وراک و وَردِن بزور گۆن. اَمبارِش کن که شمئیگ و هئیوانانی ورگئے کارا کاینت.“
22گڑا نوها همے پئیما کرت. هرچے که هُدایا گوَشتگ‌اَت، نوها کرت.
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.