मर्कुस 13

13
मन्‍धिरको बिनास रे सतावट
(मत्‍ति २४:१-२; लुका २१:५-६)
1जबइ इसु मन्‍धिरबटहइ जान्‍याबेला, उनरा सिस्‍यामध्‍ये एक जनाले उनुलाइ भुन्‍यो, “हेर, गुरु जि, कति ठुल्‍ठुला ढुङा रे ठुल्‍ठुला भबन!”
2पइ इसुले तिनुलाइ भुन्‍यो, “साँच्‍चि मु तमुलाइ भन्‍नउ, यिनु जो तमुले धेक्‍या भबन छन्‌, यिनु भबनका एक ढुङामि अर्खो ढुङो बाँकि नरन्‍या अरि सप्‍पइ भत्‍काइन्‍या छन्‌।”
3पइ उनु मन्‍धिरका पारि जइतुन डाँणामि बस्‍याबेला पत्‍रुस, याकुब, युहन्‍ना, रे अन्‍द्रियासले उनुलाइ खुसुक्‍क सोध्‍यो, 4“हामुलाइ भुन, यिनु सप्‍पइ कुरा कइल हुन्‍या हुन्‌? रे तमले भन्‍या कुरा पुरा हुनाइलाइ चिन्‍ह क्‍या हुन्‍या छ?”
5इसुले तिनुलाइ भुन्‍यो, “होसियार बस, कस्‍सइले लइ तमुलाइ भ्रममि जनपाणउ। 6क्‍यालाइकि मेरा नाउँमि ‘मुक्‍ति दिन्‍या ख्रिस्‍ट मइ हुँ’ भुन्‍नइ भउतइ आउन्‍या छन्। 7जबइ तमुले लडाइ रे लडाइका हल्‍ला सुन्‍न्‍याछउ, तबइ जनडराय। यसा घटना हुनइ पड्‍डया छ। रे अन्‍तिम दिन आउन अज बाकि छ। 8क्‍यालाइकि जातिका बिरुदद्‌मि जाति, रे राज्‍यका बिरुद्‍दमि राज्‍य हुन्‍या छ। ठउँर ठउँर भुइचालो जान्‍या छ, अनिकाल पड्‍डया छ। यिनु कुरा त दु:खका सुरु मात्‍तरइ हुन्‌।
9“तमु आफना बिसयमि होस अरिबर बस। मान्‍सले तमुलाइ अदालतमि सउँपिदिन्‍या छन्, पइ सभाघरमि चुटाइ खान्‍या छउ, हाकिम रे राजाका अगाडि मेरा खातिर तिनुलाइ गवाइ दिनाइलाइ तमु खडा हुन्‍या छउ। 10तर अन्‍तिम दिन आउनु भन्‍ना पइल्‍लि सप्‍पइ जातिलाइ असल रइबार प्रचार अरिनु पणन्‍छ। 11जबइ मान्‍सले तमुलाइ पकणिबर लइजान्‍या छन्‌ रे मुद्‍दा चलाउन्‍या छन्, तबइ क्‍या बोल्‍लो भनि अगाडिबटहइ चिन्‍ता जनअर। तर तसइबेला परमेस्‍वरले तमुलाइ ज्‍या बोल्‍ल दिन्‍या छन्‌, तेइ बोल। क्‍यालाइकि बोल्‍ल्‍या तमु हइनउ, तर पबित्‍तर आत्‍मा हुन्‌। 12तइबेला मान्‍सले आफनाइ दाइभाइलाइ माराउन्‍या छन्। बाले चेला-चेलिलाइ रे चेला-चेलिले इजा-बालाइ बिरोध अरिबर माराउन्‍या छन्। 13पइ मेरा नाउँका खातिर तमुलाइ सप्‍पइले घिणा अद्‌द्‌याछन्, तर जो अन्‍त्‍यसम्‍म स्‍थिर रन्‍या छ तसइको उद्‍दार हुन्‍या छ।
ठुलो सङकटको समय
(मत्‍ति २४:१५-२८; लुका २१:२०-२४)
14“जबइ तमुले बिनासकारि घिणित थोकलाइ जा नहुन्‍पड्‍या हो ताँइ कल्‍लिया धेक्‍द्‍या छउ (पड्‍याले बुजउ), तबइ यहुदियामि हुन्‍या पाहाडतिर भागुन्‌। 15घरका छतमि हुन्‍या तल्‍तिर नओलउन, आफना घरबटहइ केइ निकाल्‍लाइ लाइ भित्‍तर जनपसउन। 16खेततिर हुन्‍या आफना लाउन्‍या लत्‍ता लेउनाइलाइ घर भित्‍तर नपसउन। 17तर तिनु दिनमि बच्‍चा पाउनेइ रे दुध ख्‍वाउनेइ इजाइलाइ डरलाग्‍दो समय हुन्‍याछ। 18यो डरलाग्‍दो समय हिउनका दिन जनहोउ भनिबर प्रार्थना अर। 19क्‍यालाइकि तिनु दिनमि यसो महासङकट आउन्‍या छ कि परमेस्‍वरले अर्‍या सिरिस्‍टिका सुरुबटहइ अइलसम्‍म न त यसो भया छ, न कबइ हुन्‍या छ। 20परमेस्‍वरले तिनु आपतका दिन नघटाइदिया भया कोइलइ बाच्‍च सकन्‍थेएइन्‌, तर उनुले छान्‍याजतिकि निउति तिनु दिन घटाइया हुन्‌।
21“तइबेला कसइले तमुलाइ ‘हेर, मुक्‍ति दिन्‍या ख्रिस्‍ट याँ छन्!’ या ताँ छन् भुन्‍यो भुन्‍या, ‘बिस्‍वास जनअर्‍या!’ 22क्‍यालाइकि झुटा मुक्‍ति दिन्‍या ख्रिस्‍ट रे झुटा अगमबक्‍ता खडा हुन्‍याछन्, पइ सम्‍भब भयासम्‍म छानियालाइ भ्रममि पाड्‍डाइ तिनुले चिन्‍ह रे अचम्‍मका काम लइ अद्‌द्‌याछन्। 23तर तमु होसियार भया। हेर, मुइले तमुलाइ सप्‍पइ कुरा अइलइ भुनिदियाछु
24“तिनु दिनमि तइ माहासङकट पछाडि सुर्य अन्‍यारो हुन्‍या छ, रे जुनले आफनो चमक दिन्‍या आथिन्‌। 25तारा स्‍वर्गबटहइ झड्‍डया छन्, रे स्‍वर्गमि भया सप्‍पइ सक्‍ति हल्‍लिन्‍या छन्। 26पइ तइ समयमि मान्‍सको चेलो ठुला सक्‍ति रे महिमासित बादलमि आउन्‍नारया धेका पड्‍डया छ। 27पइ उनुले स्‍वर्गदुतलाइ धर्ति रे अग्‍गासका चारइतिर पठाउन्‍या छन्‌ रे तिनुले परमेस्‍वरले छान्‍यालाइ जम्‍मा अरिबर ल्‍याउन्‍या छन्‌”
तिम्‍लाका रुखबटहइ सिछ्‍या
(मत्‍ति २४:३२-३५; लुका २१:२९-३३)
28इसुले अज भन्‍नइगया, “तिम्‍लाका रुखबटहइ केइ कुरा सिक। यइका हाङा टुसाइबर पालुवा हाल्‍यापाछा घामका मइना सुरु भयो भनिबर थाँ हुन्‍छ।” 29यसेरि मुइले भुन्‍या यिनु कुरा हुन्‍नारया धेक्‍द्‍या छउ, तबइ उ नजिकइ छ भन्‍न्‍या जान। 30साँच्‍चि मु तमुलाइ भुन्‍नउ, यिनु कुरा पुरा नभयासम्‍म यो पुस्‍ता बितिजान्‍या आथिन्‌। 31अग्‍गास रे धर्ति बितिबर जान्‍या छ, तर मेरा बचन बित्‍या आथिन्‌।
32“तर तइ दिन रे तइ समयका बारेमि परमेस्‍वर पितालाइ मात्‍तरइ था छ। यो कुरा स्‍वर्गमि भया स्‍वर्गदुत रे परमेस्‍वरका चेलालाइ लइ था आथिन्‌। 33होसियार बस्‌, जागा बस। क्‍यालाइकि त्‍यो बेला कइल आउन्‍या हो, त्‍यो तमलाइ था आथिन्‌। 34यो त मालिकले आफना नउकरलाइ घरका प्रत्‍येक कामको जिम्‍मा दिबर पाल्‍यालाइ जागा बस्‌ भनि आग्‍या दिबर प्रदेस लाग्‍या जसो हो। 35तबइलाइ तमु लइ जागा बस, क्‍यालाइकि घरका मालिक बसाइतिक, या त आधा रातमि, कि भाल्‍या बास्‍न्‍याबेला, कि प्रभातइ, कइल आउन्‍या हुन्‌ त्‍यो तमुलाइ था आथिन्‌। 36नति उ अचानक आइबर तमुलाइ सिरया भेटलो। 37ज्‍या मु तमुलाइ भुन्‍नउ त्‍यो मु सप्‍पइलाइ भुन्‍नउ, चनाखो होइबर बस।”

高亮显示

分享

复制

None

想要在所有设备上保存你的高亮显示吗? 注册或登录