मर्कुस 10
10
छोड्पत्रको बारेमा येसुइ सिखाइक्
(मति १९:१-१२; लुका १६:१८)
1तब येसु उ ठउँ छाडिकनि यहुदियाको इलाकामा आइकनि यर्दन खोलाको पारो जाइक्। उथि पनि मानिसको भिड ओख्रोठुँ बट्टेहाइ, अनि आफ्नो चलन अनुसार उनहान्के फेरि सिखाए लागिक।
2उथि केइ फरिसिहान आइकनि येसुके जाँच गरे खोज्वाइ र ओख्राइ सुध्यावाइ, “क्या कुन्हुँ मानिसइ आफ्नो दुल्हिसिन छोड्पत्र गरे धर्म नियम अनुसार ठिक हो कि नाहो?”
3येसुइ जबाफ देतिहि कहिक्, “मोसाइ ताहान्के क्या आग्या देलो रहिक्?”
4उनहान्इ कहाइ, “एउटा छोड्पत्र लेखिकनि आफ्नो दुल्हिके छाडे सक्ताओ कहिकनि मोसाइ अनुमति देलाटि।”#ब्यवस्था २४:१-४; मति ५:३१
5तर येसुइ उनहान्के कहिक्, “ताहान्को मन कठोर होख्लो कारनइ मात्रे इ आग्या लेखिदिहिक्। 6तर परमेस्वरइ सिरिस्टिको सुरुभि ज मानिसके बेटा र बेटि बनाइक्।#उत्पति १:२७; ५:२ 7उसिगर्ते बेटा मानिसइ आफ्नो आमा र बुबाके छाडिकनि आफ्नो दुल्हिसिन मिलिरताइ, 8र उनहान दोहइ एउटे जिउ होख्तात्। उनहान दुइटा नाहो तर एउटे होख्तात्।#उत्पति २:२४ 9उसिगर्ते परमेस्वरइ जख्राइ एउटे बनाइक्, ओख्राइ मानिसहान्इ झिनछुट्याउस्।”
10जब उनहान घर फर्कि आवाइ तब चेलाहान्इ उ कुराको बारेमा येसुके सुध्यावाइ। 11येसुइ उनहान्के कहिक्, “आफ्नो दुल्हिके छाडिकनि आर्को दुल्हि लेलारइ पहिलिको दुल्हिके धोखा देताइ, उ काम बेभिचार हो। 12ओस्ने कुन्हुँ बेटिइ आफ्नो दुल्हाके छोड्पत्र दिहिकनि आर्कोसिन बिहा गर्ताइ कनि, ओइ पनि बेभिचार गर्ताइ।”#मति ५:३२; १ कोरिन्थि ७:१०-११
येसुइ मसिनो बच्चाहान्के आसिस देलो
(मति १९:१३-१५; लुका १८:१५-१७)
13एकदिन मानिसहान्इ बिर्झिन बच्चाहान्के येसुइ आफ्नो हात धरिकनि आसिस दिउस् कहि ओख्रोठुँ आन्वाइ। तर उ देखिकनि चेलाहान्इ उनहान्के हप्कावाइ। 14तब इ देखिकनि येसु रिसाइक र चेलाहान्के कहिक्, “मसिनो बच्चाहान्के मोरोठुँ आए देहो, उनहान्के झिन रोक्हेउ, क्यारेकनिसिन परमेस्वरको राज्ये एस्नेहान्को हो। 15साच्चि मइ ताहान्के कतिन, जुनइ परमेस्वरको राज्येके एउटा मसिनो बच्चाइ जस्ने आफ्नो मनमा नालेताइ, उ कुनुहुँ हालतमा पनि परमेस्वरको राज्येभित्र पिसे नापाउताइ।”#मति १८:३ 16अनि येसुइ बच्चाहान्के कोरामा लिहिकनि उनहान्को उप्रो आफ्नो हात धरिकनि आसिस दिहिक्।
धनि मानिस र परमेस्वरको राज्ये
(मति १९:१६-३०; लुका १८:१८-३०)
17येसु बाटमा जितिहिगर्ते एउटा मानिस दुगर्ले ओख्रो आघु आइक र घुडा टेकिकनि कहिक्, “ए गुरु, तइ नाम्रो मानिस हो, कन्हुँ नासकेलार जिबन पाए मइ क्या गरे पर्ताइ?”
18येसुइ ओख्राइ कहिक्, “तइ मर्हाइ क्यारे नाम्रो कतेर? एउटा मात्रे परमेस्वर बाहेक अरु कुन्हुँ नाम्रो नाटि। 19परमेस्वरको आग्याहान त तोर्हाइ थाहे होख्बि, मानिस नामारे, बेभिचार नागरे, नाचोराए, सत्य गबाहि देहे, नाफटाए र आफ्नो आमा बुबाके आदर गरे।”#प्रस्थान २०:१२-१६; ब्यवस्था ५:१६-२०
20अनि उ मानिसइ कहिक्, “गुरु, इ सभइ आग्या त मइ बिर्झिनभि ज मान्तिहि आउलाटिन।”
21येसुइ ओख्राइ चाहिकनि माया गरिक् र कहिक्, “तइ अझइ एउटा धन्दा गरे बाकि बाटि। तइसिन होख्लो सभइ चिज बेचिकनि पइसा गरिबहान्के देहेस् र तइ स्वर्गको धन पाउतेर्। अनि आइकनि मोरो पाछु लाग्हइ।” 22इ कुरा सुनिकनि न्याउरो मुख बनाले दुखि होखिक र जाइघालिक, क्यारेकनिसिन उ धेरे धनि रहिक्।
23अनि येसुइ चारेउपट्टि चाहिकनि चेलाहान्के कहिक्, “धनिहान्के परमेस्वरको राज्येमा घुस्टे धेरे अप्ठ्यारो होख्ताइ।”
24इ कुरा सुनिकनि चेलाहान छक्क पर्वाइ। तर येसुइ फेरि उनहान्के कहिक्, “बच्चाहान हो, मानिसहान्के परमेस्वरको राज्येभित्र घुस्टे जारे अप्ठ्यारो बाटि। 25धनि मानिसके परमेस्वरको राज्येभित्र घुस्टे कते त बरु सिउको दुलोमा उँटके छिरे सझिलो बाटि।”
26उनहान झन छक्क पर्तिहि एक आर्कोके कहाइ, “उसिकनि कुन्को बाचे सक्ताइ त?”
27अनि येसुइ उनहान्के चाहिकनि कहिक्, “मानिसहान्को लागि त इ सभइ असम्भब बाटि तर परमेस्वरको लागि नाटि, क्यारेकनिसिन परमेस्वरको लागि सभइ कुरा सम्भब बाटि।”
28पतरुसइ ओख्राइ कहिक्, “चाहइ, हामिइ सभइ चिज छाडिकनि तोरो पाछु लाग्लाटाहुँ।”
29येसुइ कहिक्, “साच्चि मइ ताहान्के कतिन, मइ कलो कुरा गरेके लागि र नाम्रो खबर प्रचार गरेके लागि आफ्नो घर, जग्गा, दाजिभाइ, दिदिबहिनि, आमाबुबा र छउनाछउनि छाड्ताइ, 30ओइ आफिइ छाड्लोकते झन धेरे घर, दाजिभाइ, दिदिबहिनि, आमाबुबा, छउनाछउनि र जग्गाजमिन एइ समयमा पाउताइ। अनि आउलाहार जुनिमा कन्हुँ नासकेलार जिबन पाउताइ। 31तर आन्हा आघु होख्लो धेरे मानिसहान पाछु होख्तात्, र पाछु होख्लारहानचाहिँ आघु होख्तात्।”#मति २०:१६; लुका १३:३०
येसुइ आफि मर्लारको बारेमा कहिक्
(मति २०:१७-१९; लुका १८:३१-३३)
32येसु र ओख्रो चेलाहान येरुसलेमपट्टि जितिहि बाटमा रहाइ, र येसुचाहिँ उनहान्को आघु आघु भोइधार्लो रहिक्। चेलाहान छक्क पर्लो रहाइ, र पाछु पाछु आउलार मानिसहान डराइलो रहाइ। अनि ओइ बारे जना चेलाहान्के फेरि एकपट्टि लेगिकनि आफिउप्रो आउलाहार कुराको बारेमा कहिक्, 33“चाहो, हामि येरुसलेमपट्टि जितिहिबाट्हुँ। उथि मइ मानिसको छउनाके मुख्य पुजारिहान र धर्म गुरुहान्ठुँ सुम्पेहितिन। अनि उनहान्इ मर्हाइ मारेके लागि फइसला गर्तात् र अरु जातहान्को हातमा छोपाइ देतात्। 34अनि उनहान्इ मर्हाइ गिल्ला गर्तात्, थुक्तात्, कोर्राइ पिट्तात् र मार्तात्। तर मइ तिन दिनमा फेरि जिउते होखि उठ्तिन।”
याकुब र युहन्नाको बिन्ति
(मति २०:२०-२८)
35तब जब्दियाको दुइटा छउनाहान याकुब र युहन्ना येसुठुँ आइकनि कहाइ, “गुरु, हामि तोरोसिन ज्या माग्ताहुँ तइ हाम्रो लागि पुरा गरिदेहेस् कलार हाम्रो इच्छा बाटि।”
36येसुइ उनहान्के सुध्याइक्, “कहो न त उसिकनि ताहान्को लागि मइ क्या गरिदिहुँ? ताहान्को इच्छा क्या बाटि?”
37उनहान्इ जबाफ देहाइ, “तइ राज गर्लो ठउँमा हामिमध्ये एउटाके तोरो दाहिन्यापट्टि र आर्कोके देब्र्यापट्टि आदर-महिमा होख्लो ठउँमा बिसे देहेस्।”
38तर येसुइ उनहान्के कहिक्, “क्या मइ भोगेपर्लार दुख, क्या ताहान्इ भोगे सक्ताओ? अथवा सहेपर्लार कस्ट, क्या ताहान्इ सहे सक्ताओ?”#लुका १२:५०
39उनहान्इ कहाइ, “हामि सक्ताहुँ।” येसुइ उनहान्के कहिक्, “मइ भोगेपर्लार दुख ताहान्इ भोग्ताओ र मइ सहेपर्लार कस्ट ताहान्इ सहताओ।#१०:३८-३९ इ पदको साब्दिक अनुबाद एइ हो—ताहान्इ क्या माग्तिहि बाटो ताहान नाजान्ताओ। क्या जुन दुखको बोट्कोभि मइ खइतिन, क्या उ ताहान्इ खाए सक्ताओ? अथवा जुन बप्तिस्मा मइ लेलाटिन, उ बप्तिस्मा ताहान्इ लेहे सक्ताओ? जुन दुखको बोट्को मइ खइतिन उ ताहान्इ खइताओ र जुन बप्तिस्मा मइ लेलाटिन उ बप्तिस्मा ताहान्इ लेताओ। 40तर मोरो दाहिन्यापट्टि र देब्र्यापट्टि बिसे देलाहारचाहिँ मइ नाहो। इ ठउँहान त परमेस्वरइ आफिइ ज जख्रो लागि तयार पार्लाटि, उनहान्के ज देताइ।”
41याकुब र युहन्नाइ माग्लो कुरा सुनिकनि अरु दस जना चेलाहान रिसावाइ। 42तब येसुइ उनहान्के आफिठुँ बोलाइकनि कहिक्, “ताहान्के थाहे बाटि, अरु जातहानउप्रो सासन गर्लारहान्इ उनहानउप्रो आफ्नो खुसि हक चलातात्। अनि उनहान्को बड्कोहान्इ उनहानउप्रो अधिकार जमातात्। 43तर ताहान्माचाहिँ एस्नो झिन होखोस्। ताहानमध्ये जुनको बड्को होखे इच्छा गर्ताइ, उ ताहान्को सेबक होखेपर्ताइ।#लुका २२:२५-२६ 44अनि ताहानमध्ये जुनको सभइकते बड्को होखे इच्छा गर्ताइ, उ सभइको नोकर जस्ने होखेपर्ताइ।#मति २३:११; मर्कुस ९:३५ 45क्यारेकनिसिन मइ मानिसको छउना सेवा पाए नाहो, तर सेवा गरे र धेरे मानिसहान्के पापको दन्डभि छुट्कारा देहे कहिकनि आफ्नो परान देहे आउलो हो।”
येसुइ बारतिमइ कलार अन्ध्राके सन्चो बनालो
(मति २०:२९-३४; लुका १८:३५-४३)
46ओख्रोपाछु उनहान यरिहो सहरमा आवाइ। येसु आफ्नो चेलाहान र बड्को भिडको साङ्हे यरिहो सहरभि निस्कतेखेरि तिमइको छउना बारतिमइ कलार एउटा अन्ध्रा भिख माग्लार बाटको छेउमा बिसिधार्लो रहिक्। 47नासरतको येसु आउलो थाहा पाइकनि ओइ चिच्याइले कहिक्, “येसु, दाउदको छउना, मइउप्रो दया गर्हइ।”
48धेरे मानिसहान्इ ओख्राइ लाभि रहे कहिकनि हप्कावाइ। तर ओइ झन बेस्के चिच्याइतिहि कहिक्, “ए दाउदको छउना, मइ उप्रो दया गर्हइ।”
49तब येसु अढिक् र कहिक्, “ओख्राइ बोलाइकनि इथि आनो।”
अनि उनहान्इ अन्ध्रा मानिसके बोलाइकनि कहाइ, “उठ्, खुसि होख्हइ, ओइ तोर्हाइ बोलातिहि बाटि।”
50अनि ओइ आफि ओढ्लो च्यादर हुर्याइकनि जुरुक्क उठिक र येसुठुँ जाइक्।
51येसुइ ओख्राइ कहिक्, “तइ क्या चाहातेर्, मइ तोरो लागि क्या गर्दिउ?”
अन्ध्रा मानिसइ कहिक्, “गुरु,#१०:५१गुरु, रब्बि कलो चाहिँ आरामिक भासामा गुरु हो। मइ आँखि देखे सक्उ।”
52येसुइ ओख्राइ कहिक्, “आफ्नो बाट लाग्हइ, तइ मर्हाइ बिस्वास गर्लो कारनइ तइ सन्चो होखेर।”
अनि उ तुरुन्ते आँखि देख्लार होखिक र बाटमा येसुको पाछु पाछु लागिक।
© 2024 (Active), Mother Tongue Translators Society and Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.