Lucan 9
9
KEF. 9.
1Singhalésas dhe tus dhodheca mathitàs aftu, edhoken is aftus dhinamin ke exusian catà pandon ton dhemonìon, ke na therapevosi nosus.
2Ke apestilen aftus dhia na kirittosi tin vasilìan tu Theu, ke na iatrevosi tus asthenundas.
3Ke ipe pros aftus, Mi vastazete midhèn is tin odhòn, mite ravdhus, mite sakkìon, mite arton, mite arghìrion, mite na echite anà dhio chitònas.
4Ke is indina ikìan isélthite, eki menete, ke ekìthen exerchesthe.
5Ke osi dhen sas dhechthosin, exerchomeni apo tis poleos ekinis, apotinaxate ke ton coniorton apo ton podhòn sas dhia martirìan cat’ afton.
6Exerchòmeni dhe dhiirchondo apo comis is comin, kirittondes to evanghelion ke therapevondes pandachù.
7Icuse dhe o Irodhis o tetrarchis panda ta ghenòmena ip’ aftu: ke ito en aporìa, dhioti elegheto ipo tinon, oti o Ioannis anesti ek necròn:
8Ipo tinon dhe, oti o Ilìas efani: ip’ allon dhe, oti anesti ìs ek ton archeon profitòn.
9Ke ipen o Irodhis, ton Ioannin egho apekefalisa: tis dhe ine utos, peri tu opiu egho acuo tiafta? Ke eziti na ìdhi afton.
10Ke ipostrepsandes i apostoli dhiighithisan pros afton osa epraxan: Ke paralavòn aftus, apesirthi cat’ idhìan is topon erimon pòleos tinos onomazoménis Bithsaidhà.
11I dhe ochli noisandes, icoluthisan afton: ke dhechthis aftus, elali pros aftus peri tis vasilìas tu Theu, ke tus echondas chrìan therapìas iatreven.
12I dhe iméra irchise na clini: ke proselthòndes i dhodheca ipon pros afton, Apòlison ton ochlon, dhia na ipaghosin is tas perix comas ke tus aghrus, ke na catalisosi, ke na évrosi trofas: dhioti edho imetha en erìmo topo.
13Ke ipe pros aftus, Dhote sis is aftus na faghosin. I dhe ipon, Imis dhen echomen plioteron parà pende artus ke dhio ichthìas, ectòs ean ipaghomen imis ke aghorasomen trofas dhi’ olon ton laon tuton.
14Dhioti isan os pendakis chilii andhres. Ke ipe pros tus mathìtas aftu, Cathisate aftus catà athrizmata anà pendiconda.
15Ke epraxan uto, ke ecathisan apandas.
16Lavòn dhe tus pende artus ke tus dhio ichthìas, anevlepsen is ton uranon, ke evloghisen aftus, ke catecopse, ke edhidhen is tus mathitas dhia na valosin embrosthen tu ochlu.
17Ke efaghon, ke echortasthisan pandes: ke esicothi to perisévsan is aftus ek ton clasmàton, dhodheca cofinia.
18Ke eno aftos prosivcheto cata mònas, isan met’ aftu i mathite: ke irotisen aftus, leghon, Tìna me leghusin i ochli oti ime?
19I dhe apocrithendes ipon, Ioannin ton Vaptistìn: alli dhe, Ilian: alli dhe, oti anesti tis ton archéon profitòn.
20Ipe dhe pros aftus, Sis dhe tìna me leghete oti ime? Ke apocrithìs o Petros ipe, Ton Christòn tu Theu.
21O dhe prosetaxen aftus sfodhròs ke paringhile na mi ìposin is midhena tuto.
22Ipòn, Oti prepi o Iios tu anthropu na pathi polla, ke na catafronithì apo ton presvitéron ke archieréon ke ghrammatéon, ke na thanatothì, ke ti triti iméra na anastithì.
23Eleghe dhe pros pandas, Ean tis theli na elthi opiso mu, as aparnithì eafton, ke as sicosi ton stavron aftu cath’ imeran, ke as me acoluthì.
24Dhioti ostis theli na sosi tin zoin aftu, theli apolesi aftin: ke ostis apolesi tin zoin aftn eneken emù, utos theli sosi aftin.
25Epidhi tì ofelite o anthropos, ean kerdhisi ton cozmon olon, eafton dhe apolesi i zimiothì?
26Dhioti ostis epeschinthì dhi’ eme ke tus loghus mu, dhia tuton o Iios tu anthropu theli epeschinthì, otan elthi en ti dhoxi aftu ke tu Patros ke ton aghìon anghélon.
27Legho dhe pros esas alithòs, Ine tinès ton edho istaménon, ìtines dhen thelusi ghefthì thanaton, eosu ìdhosi tin vasilian tu Theu.
28Meta dhe tus loghus tutus parilthon eos octo imére, ke paralavòn ton Petron ke Ioannin ke Iacovon, anevi is to oros dhia na prosefchithì.
29Ke eno prosifcheto, illiothi i opsis tu prosopu aftu, ke ta imatia aftu eghinan lefcà exastraptonda.
30Ke idhu, andhres dhio sinelalun met’ aftu, ìtines isan Moisis ke Ilias:
31Itines fanendes en dhoxi, eleghon ton thanaton aftu, ton opìon emelle na ekpliròsi en Ierusalim.
32O dhe Petros ke i met’ aftu isan vevariméni ipo tu ipnu: ke ote exipnisan, ìdhon tin dhoxan aftu, ke tus dhio andhras tus istaménus met’ aftu.
33Ke eno aftì echorizondo ap’ aftu, ìpen o Petros pros ton Iisun, Epistata, calon ine na imetha edho: ke as camomen tris skinàs, mian dhia se, ke dhia ton Moisin mian, ke mian dhia ton Ilian: mi exevron ti leghi.
34Eno dhe aftos eleghe tafta, ilthe nefeli, ke epeskiasen aftus: ke efovithisan ote isilthon is tin nefelin.
35Ke eghine foni ek tis nefélis, léghusa, Utos ine o Iios mu o aghapitòs: aftu acuete.
36Ke afu eghinen i foni, evréthi o Iisus monos. Ke afti esiopisan, ke pros udhena ipon en ekines tes iméres udhen ex oson idhon.
37Tin dhe acoluthon iméran, ote catevisan apo tu orus, ipindisen afton ochlos polìs.
38Ke idhu, anthropos tis ek tu ochlu anecraxe, leghon, Dhidhascale, dheome su, epivlepson epi ton iion mu, dhioti monoghenis mu ine.
39Ke idhu, dhemonion piani afton, ke exefnis crazi, ke sparatti afton meta afrù, ke molis anachorì ap’ aftu, sindrivon afton.
40Ke parecalesa tus mathitas su dhia na ekvalosin afto, ke dhen idhinithisan.
41Apocrithìs dhe o Iisus ipen, O gheneà apistos ke dhiestrammeni, eos pòte thelo isthe me sas, ke thelo sas ipomeni? Fere ton iion su edho.
42Ke eno aftos eti prosircheto, erripsen afton cato to dhemonion, ke catesparaxen. O dhe Iisus epetimise to pnevma to acatharton, ke iatrevse to pedhion, ke apedhoken afto is ton patera aftu.
43Exeplittondo dhe pandes epi tin meghaiotita tu Theu. Ke eno pandes ethavmazon dhia panda osa ecamen o Iisus, ipe pros tus mathitas aftu,
44Valete sis is ta ota sas tus loghus tutus: dhioti o Iios tu anthròpu melli na paradhotì is chiras anthròpon.
45Ekini omos dhen enòun ton loghon tuton, ke iton ipokecrimmenos ap’ afton, dhia na mi noisosin afton: ke efovundo na erotisosin afton perì tu loghu tutu.
46Isilthe dhe is aftus dhialoghizmos, tìs tacha ex aftòn ito meghaliteros.
47O dhe Iisus idhòn ton dhialoghizmon tis cardhìas aftòn, epìase pedhìon, ke estise afto plisìon eaftu:
48Ke ìpe pros aftus, Ostis dhechthì tuto to pedhion is to onoma mu, eme dhechete: ke ostis dhechthì eme, dhechete ton apostilanda me: dhioti o iparchon microteros metaxi òlon sas, utos theli isthe meghas.
49Apocrithìs dhe o Ioannis ipen, Epistata, ìdhomen tina ekvàlonda ta dhemonia en to onòmati su: ke embodhisamen afton, dhioti dhen acoluthi meth’ imòn.
50Ke ipe pros afton o Iisus, Mi embodhizete: dhioti ostis dhen ine cath’ imon, ine iper imon.
51Ke ote sineplirundo e imére dhia na analifthì, tote aftos ecame stereàn apofasin na ipaghi is Ierusalim.
52Ke apestilen embrosthen aftu minitàs, itines porefthendes isilthon is comin Samaritòn, dhia na camosin etimasian is afton.
53Ke dhen edhechthisan afton, dhioti efeneto oti eporeveto is Ierusalim.
54Idhòndes dhe i mathite aftu Iacovos ke Ioannis, ipon, Kirie, thelis na ipomen na catavì pir apo tu uranu, ke na afanisi aftus, cathos ke o Ilìas ecame?
55Strafis dhe epeplixen aftus, ke ìpe, Dhen exevrete pìu pnevmatos isthe sis:
56Dhioti o Iios tu anthròpu dhen ilthe na apolesi psichas anthròpon, alla na sosi. Ke ipighon is allin comin.
57Eno dhe eporevondo, ipe tis pros afton cath’ odhon, Thelo se acoluthisi opu an ipaghis, Kirie.
58Ke ìpe pros afton o Iisus, E alopekes echusi foleàs, ke ta petinà tu uranu catikìas: o dhe Iios tu anthropu dhen echi pu na clini tin kefalìn.
59Ipe dhe pros allon, Acoluthi mi. O dhe ipe, Kirie, sinchorison mi na ipagho proton na thapso ton patera mu.
60Ke o Iisus ipe pros afton, Afes tus necrus na thapsosi tus eafton necrus: si dhe apelthòn kiritte tin vasilìan tu Theu.
61Ipe dhe ke allos, Thelo se acoluthisi, Kirie: proton omos sinchorison mi na apocheretiso tus is ton icon mu.
62Ke ipe pros afton o Iisus, Udhìs valòn tin chira aftu epì arotron, ke vlepon is ta opiso, ine armòdhios dhia tin vasilian tu Theu.
Published by the British and Foreign Bible Society in Smyrna (Izmir) 1859.