Sant Matiéu 2
2
CHAPITRE SEGOUND
Li Mage encò d'Erode à Jerusalèn. — Van à Belelèn e semoundon si presènt à l'Enfant-Jèsu. — Chaple dis Innoucènt. — Fugido en Egito e retour en Palestino.
1Adounc quouro Jèsu fuguè nascu en Betelèn de Juda, dins lou tèms dóu rèi Erode, vous trouvarés que de Mage arribèron dóu Levant à Jerusalèn.
2E disien: Ounte es aquéu Rèi di Judiéu qu'es na? Avèn vist, dóumaci, soun estello dins lou Levant e sian vengu l'adoura.
3D'entèndre acò-d'aqui, Erode lou rèi n'aguè lou treboulèri e tout Jerusalèn em'éu.
4Em'acò acampant tóuti li prince di Prèire e lis Escribo dóu pople#2.4 Acò ro li dóutour de la lèi. ié demandè ounte devié naisse lou Crist.
5Aquésti ié diguèron: En Betelèn de Juda; ansin l'a'scri lou Proufèto:
6E tu, Betelèn, terro de Juda, risco rèn que siegues la mai pichouno entre li vilo majouro de Juda, car de tu sourtira lou baile que dèu regi moun pople d'Israèl.
7Alor Erode, d'escoundoun fasènt veni li Mage, tout en aio s'entrevè dempièi quouro l'estello i'èro apareigudo.
8E li mandant en Betelèn, ié diguè: Anas e prenès bèn d'enfourmacioun sus aquel enfant, e s'en-cop l'aurés trouva, mandas-me lou dire que tambèn iéu i'anarai e l'adourarai.
9Éli, aguènt ausi lou rèi, s'enanèron. E vès-eici que l'estello, qu'avien visto dins lou Levant, caminavo davans éli, e venènt jusquo au-dessus de mounte èro l'Enfant, se i'arrestè.
10De vèire l'estello, aguèron uno gau que se pòu pas dire.
11Em'acò, intrant dins l'oustau, trouvèron l'Enfant emé Marìo sa maire, e toumbant d'aboucoun l'adourèron. Durbènt pièi si tresor ié semoundeguèron si presènt: l'or, l'encèns e la mierro.#2.11 Pèr l'or counfèsson qu'es rèi, pèr l'encèns qu'es Diéu, pèr la mierro qu'es mourtau (S. Gregòri, homil. 10.)
12Averti pièi en sounge de plus ana vers Erode, s'entournèron dins sis endré pèr uno autro draio.
13Tant-lèu éli parti, veici qu'un ange de Diéu apareiguè à Jóusè, d'enterin que dourmié, e ié diguè: Lèvo-te, pren lou Pichoun e sa Maire, e fuge en Egito, e rèsto-ié, d'aqui-que t'avertigue. Car vai se capita qu'Erode cercara lou Pichoun pèr lou faire mouri.
14Jóusè, s'estènt leva, prenguè l'Enfantoun e sa maire dins la niue, e se retirè en Egito.
15E i'estè fin-qu'à la mort d'Erode, pèr que fuguèsse coumplido la paraulo qu'avié dicho lou Segnour pèr soun proufèto: Ai fa tourna moun Fiéu de l'Egito.
16Erode, quouro veguè que s'èron jouga d'éu li Mage, carguè'no grosso coulèro; em'acò mandè tua tóuti lis enfantet qu'èron en Betelèn e dins li païs vesin, dempiei l'age de dous an e en-dessouto, en raport emé lou tèms que i'avien di li Mage.
17Alor fuguè coumplido la paraulo dóu proufèto Jeremìo que disié:
18Dins Rama s'es entendu'no voues, de plour e de crid pietadous: Rachèu plouro sis enfant e vòu plus se counsoula pèr amor que noun soun.#2.18 En soun chap. xxxi, Jeremìo proufetisavo li plour di maire di Sants Innoucènt.
19Erode estènt mort, veici qu'un ange de Diéu apareiguè à Jóusè en Egito, d'enterin que dourmié.
20E ié venguè: Lèvo-te, pren lou Pichoun e sa Maire, e'ntourno-te dins la terro d'Israèl: soun mort, dóumaci, aquéli que cercavon de tua l'Enfant.
21Jóusè, s'estènt leva, prenguè l'Enfantoun e sa Maire, e s'envenguè dins la terro d'Israèl.
22Mai de saupre qu'Archelau regnavo en Judèio, à la plaço d'Erode soun paire, aguè cregnènço de i'ana; e, averti en sounge, se retirè dins lou terraire de Galilèio.
23Em'acò venguè resta dins un endré que ié dison Nazarèt, pèr que s'acoumpliguèsse la paraulo di proufèto: Ié diran lou Nazareíen.
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.