Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Mateas 5

Pín

Toelog doenia me djaise djotie baate. Koi na tjieraag baarke top dewe hai, bakie oke oetja dhar dewe hai, tab ghar bhar thiek se dekh paawe hai. Aur ek pahaar par ke sahar bhie thiek se dekha hai. Aisane toelog aapan djotie manai log khaatien tjamkaaw djeme oelog dekhke toelogke swarag ke Pieta Parmeswar ke goen gaawe.”

Toelog doenia me djaise djotie baate. Koi na tjieraag baarke top dewe hai, bakie oke oetja dhar dewe hai, tab ghar bhar thiek se dekh paawe hai. Aur ek pahaar par ke sahar bhie thiek se dekha hai.

Soekhie hai dje safa diel se Parmeswar ke maane hai. Oe Parmeswar ke dekhiega.

Soekhie hai dje diel bhar se maange hai kie Parmeswar ke hiettjha poera howe. Okar hiettjha ekdam poera hoiga.

Bakie ham boliela kie: Aapan doesman ke pjaar kar aur praatna kar oesab khaatien djaun toelogke sataawe hai.

„Soekhie hai djekar diel garieb hai. Oe swarag ke raadj me bhiettar djaaiga.

Soekhie hai dje doesman log ke ek karwaawe hai. Oe Parmeswar ke larka bolaawal djaaiga.

Soekhie hai dje oedaas hai. Parmeswar oke tieha deiga.

Soekhie hai dje Parmeswar ke baat maane ke dwaara sataawal dja hai. Oe swarag ke raadj me bhiettar djaaiga.

Soekhie hai dje daajaaloe hai. Oke Parmeswar ke daaja mieliega.

Soekh me rahiehe djab manai log toelogke niendara karie, sataai aur hamaar baat soene ke dwaara toelogke baare me har ek rakam djhoeth bolie. Aisane Parmeswar ke sanesia logan pahiele bhie sataawal gail. Swarag me toelogke barka ienaam mielie. Ohie se hardam khoesie rahoe.”

Soekhie hai dje sadhaaran hai. Dhartie oelogke khaatien rahiega.

Jiesoe bolies: „Toelog doenia khaatien djaise niemak baate. Aur djab niemak me taagat aur sawaad na hai, tab kaun tjiedj se khaaik sawaad dei sake hai? Oe to be-kaamiel hoi gail hai aur phekal djaaiga djaaha manai log gor se katjariega.

Toelogke tjaahie ekdam safa diel se aapan sab kaam poera taur se kare ke djaise toelogke swarag ke Pieta bhie kare hai.

Toelogke tjaahie hardam aapan djabaan poera kare ke. Tor moeh ke ‘ha’ ha rahe aur tor ‘na’ na rahe. Aur djab koi djabaan dei aur bhie kasam kha hai, tab hoewa par koetjh garbar hai.

Toelog bhie soenle hai kie Mosas bolies raha kie: ‘Djab koi doesare ke aakhie phor dei, tab okar aakhie bhie tjaahie phor dewe ke. Aur djab koi doesar ke daat toer dei, tab okar daat bhie tjaahie toer dewe ke.’ Bakie ham toelogse boliela kie boeraai ke badala boeraai na kar. Djab koi tor dahiena gaal par maariega, tab ekwa kait bhie maaran deihe.

Ohie se djab tor dahiena aakhie tose kharaabie karwaaiga, tab toke tjaahie oke niekaarke bieg dewe ke. Aur djab tor dahiena haath kharaabie karwaaiga tab oke kaatke bieg de. Bestar hai kie toe ek dehie ke toekkara kamtie leike swarag me djaihe nahie to dehie bhar leike narak me pahoetjiehe.