Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ یوحنا 1

Pín

بله اَوی بُ تواوی اَونه گو اَو قَبول گِرِن، اَونه گو ایمان اینانَ ناوه وی، اَو حَقَ دا گو بِبِنَ زارویه خدا؛

له دَستبه گِرِنه دا کلام بو و کلام گَل خدا بو و کلام، خدا بو؛

اَو نورَ ناو تاریتیه دا دِبِرِسقیت و تاریتی سَره وی مسلط نَبویَ.

کلام، بو انسان و ناو مَدا جی گِرت. مَ شُکوه و جلالا وی دیتیَ، شُکوه و جلالَگ لاییقه اَو تَنیا گور گو ژه آلیه بابو هات، پْر ژه لطف و راستیه.

همو دِشد بِ واسِطا وی چه بو و ژه وان دِشده گو چه بونی چه دِشد به وی چه نَبو. ژیان ناو ویدا بو و اَو ژیان، نورا مِرُوان بو.

رُژا دی، وقته یحیا دیت گو عیسی تِتَ بُ آلیه وی، گُت: «بَرخودَنه، اَوَیَ بَرخِگا خدا یا قُربانیه گو گُنَهه ژه عالَمه دِراگَت و دِبَت!

اَو دُنیایه دا بو و دُنیا بِ واسِطا وی چه بو؛ بله دُنیایه اَو ناس نَگِر. اَو هاتَ جیه خو و قَومه وی اَو قَبول نَگِرِن.

اَو نورا راستیه گو نوره دِدَتَ همو کَسه، دِهاتَ دُنیایه.

چون گو شِریعَت بِ واسِطا موسی پِیغَمبَر هاتَ دایین؛ و لطف و راستی بِ واسِطا عیسیْ مسیحْ هات.