Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Лука 22

Pín

«Батьӧй, кӧсъян кӧ, вешты Ме дінысь тайӧ чашасӧ. Сӧмын мед лоас Тэнад кӧсйӧм серти, а оз Менам».

Но Ме кевмыси тэ вӧсна, медым эскӧмыд эз быр. Кор тэ бергӧдчан бӧр, ёнмӧд вокъястӧ».

Сэсся Исус босьтіс нянь, Енмӧс аттьӧалӧмӧн чегъяліс няньсӧ да велӧдчысьяслы сетігас шуис: «Тайӧ Менам яй, сійӧс лоӧ сетӧма тіян вӧсна. Вӧчӧй тайӧс Менӧ казьтывлӧм могысь».

Сёйӧм бӧрас босьтіс чаша да сійӧс сетігас шуис: «Тайӧ чашаыс – Выль Йитӧд, кӧрталӧма Менам вирӧн, сійӧ киссьӧ тіян вӧсна.

Шогыскӧд вермасигӧн Исус ёнджыка на кевмысис. Сылӧн пӧсьыс вирӧн войталіс муӧ.

Но ті тадзи энӧ вӧчӧй. Тіян пиысь ыджыдыс мед лоас ичӧт. Юралысь кӧ, мед лоас кесъялысьӧн.

Исус вочавидзис: «Петыр, тэныд шуа: талун петук чукӧсттӧдз на тэ куимысь соссян, мый тӧдан Менӧ».