Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ मर्कुस 10

Pín

क्‍यानकि मान्‍ठको छोरो सेबा पाउन हैन, तर सेबा गन्‍न र मथ्‍थैको छुट्‍काराको मोल तिन्‍नको निम्‍ति आम्‍नो परान दिन आया हो।”

इसुले चेलाहरुकन हेर्‍यार भुन्‍या, “मान्‍ठहरुको निम्‍ति त यइ असुम्‍भब छ, तर परमेसोरको निम्‍ति सुम्‍भब छ, क्‍यानकि परमेसोरले स्‍हबै काम गन्‍न स्‍हक्‍ताछुन्।”

अनि इसुले तेइकन भुन्‍या, “तो जा। तेरो बिसासले तोकन भलो गर्‍याछ।” तब तेइले स्‍हाँट्‌टै देख्‍यो, र इसुका पछि लाग्‍यो।

यइबिअ परमेसोरले तिनुहरुकन मिलाया हुनाले मान्‍ठले छुटाउन मिल्‍लैन।”

इसुले तेइकन हेर्‍या, र माया गरि भुन्‍या, “तुमिकन अज एक कुडाको अपुग छ। जाउ, र तुम्‍मा ज्‍या जति चिज छुन् बेच र नागाहरुकन देउ, तब तुमिकन सोर्गमै धुन मिल्‍ल्‍याछ। अनि आइ मेरो पछि लाग।”

इसुले तेइकन भुन्‍या, “तो क्‍या इच्‍छ्‌या गद्‌दोछै, मु तेरो निम्‍ति क्‍या गरिदिउँ?” तेइ कान्‍या मान्‍ठले भुन्‍यो, “गुरु, मु देख्‍न स्‍हकु।”

तुमिहरुमै यइथो हुनु हुँदैन। तुमिहरुमै जोइले ठुलो हुन्‍या इच्‍छ्‌या गद्‌दोछ, तेइले स्‍हबैको सेबा गन्‍नु पड्‌छ।

स्‍हाँच्‍चि मु तुमिहरुकन भुन्‍दछु, जोले परमेसोरको राज्‍याकन एक नानो भाउले जैथै ग्रहन गद्‌दैन, तेइ कैले पुनि ताँइ भित्‍त पैन स्‍हक्‍तैन।”

तर अइले अगेल्‍ला हुन्‍याहरु पछेल्‍ला, र अइले पछि हुन्‍याहरु पैला हुन्‍याछुन्।”

तर सृस्‍टिको सुरुदेखि परमेसोरले मान्‍ठहरुकन लोग्‍न्‍या र स्‍हैनि गरि बुनाया। ‘यइबिअ मान्‍ठ आम्‍ना आमा बाबाकन छोडि आम्‍नि जोइस्‍हात मिलिरन्‍छ, र तिँ दुबै जुना एकै हड हुन्‍याछुन्।’ तिनुहरु फेरि दुइ हैन, तर एकै हड हुन्‍याछुन्।