Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ เห่ขุทวาลู่ 4

Pín

เน เก่ เมโต เต เก่เฮ๊เรอ แว จู แหน่ เน โต่ แอ? เน เก่ เมโต เต โต่ เฮ๊เรอ เตซื๊อ เออเนอ อาแซ่เน๊อ แอ๊ซี เด๊อ อา โอ่ผื่อ เด๊อ เนช๊า เร๊อ อา เครปื่อเอ่ เน, เร๊อ อา ซิหยื่อ เป๊อหนิ เน หม่าแน๊เรอ เน เบ่ เมเป่แก ลู.”

เพเสท พู๊โอ่ หนิ อาพู๊เพรคู เตเพร เร๊อ อา เอ๊ เกอเร๊อ ลูมุย เน๊อ คูเอโนช เป๊อแถ่ เบ๊อะเนอเค, แกแย เต๊เห่ เป๊อแถ่ จ๊อเบแถ่ จอแปแหร่ ตูจูเพร เฮ๊อ.

เร๊อ จอแปแหร่ ตูจูเพร แด๊เฮอ คูคาอิน เน๊อ, “เนโป่ คูอาแบล โอ่โต เบ๊อะเต?” เร๊อ อา เฮ๊ฉื่อ เน๊อ, “แว ซิเง โต่, แว หม่า เพรโอ่ป่อม๊า แวโป่ หม่าแหน่ แอ?”

จอแปแหร่ ตูจูเพร เฮ๊ ลู เน๊อ, “เน จว๊าเมโต่ ฮู๊เออ เมเต? หนิดามอ! เนโป่สุ่ยเนอ อา โอ่ เด๊อ เห่เล เร๊อ เอ๊โทแถ่ เด๊อ แวโอ่ เฮ๊อ.

หม่าแน๊เรอ จอแปแหร่ ตูจูเพร เฮ๊ ลู เน๊อ, “อา หม่า โต่. แกแย เตเพรเพร เด๊อ อา เมเซอ เนเนอ อา เก่ ข่าเบ่ เลอ กาคยา จาเล๊อ ปาเจ๊อ เน๊อ เน โซซว๊า โตโพ่ เจ๊อปา.” โทเร๊อ แซ่ฮู๊ แกแย เด๊อ อา แม๊เถอะ คูคาอิน เต๊เห่ เก่ เมเซอ แต่ ลู แต่เหม่ อาเงเนอ, จอแปแหร่ ตูจูเพร เมม๊าเมแดแก เตเต๊อเจ่อ เด๊อ คูคาอินลู.