Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Metta 27

Pín

We saat dokuz raddelerynde Ysa bulend awaz ile ferjad ederek: »Eli, Eli, lama sabaktani,« ja’ni: »Ej allahym, ej allahym, beni ničün terk ettyn?« dedi.

We ište hejkelyn perdesi jokarüdan ašagyje kadar jyrtylüp, iki para oldi, we jer titrejüp, kajalar šakk olundiler. We kabrler dachi ačylup, ujumyš olan niče mukaddesleryn ğesedleri kyjam etti.

We Ysa tekrar bulend awaz ile ferjad edüp, teslim‐i ruh ejledi.

We jüz baši, we onun ile beraber Ysaji gözedenler zelzeleji, we waky olan šejleri görünğe, gajetle korkup: »Hakykaten, bu ibn‐ullah idi,« dediler.

We saat altidan saat dokuza kadar, bütün jeryn üzerynde karanlyk oldu.

Pilatos onlara: »Ja, Mesih denylen Ysaji ne japajym?« dedykte, ğümlesi ona: »Salb olunsun!« dediler. Wali dachi: »Ja, ne kötülyk išlemyš dyr?« demesi üzerine, onlar: »Salb olunsun!« dejü, daha ziade nida ederler idi.