Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Luka 11

Pín

Abin gɨn, gin mǝigu gin mǝi pi pasarki, gɨn mabba tak pungnung ɓɨlang mɨ wukyaiyook, zam manana mɨ tukpǝi nɨ pangghook kɨn donglǝt ta tak Kyakng Sogomong nɨ mǝigu mɨ lǝitɨwu!”

“Shok nɨmsa am she gɨn: Gɨ lǝibǝi ma takgin; gɨ nongyǝi gya kukng; gɨ yispǝi ma nɨmbǝi gɨn.

Shok kogwa myes Pangngu ta lǝiyu ta nɨma; panggu ta yispǝi, ma nɨmbǝi da.

Tɨ she zɨn, gya bin kam Bapyiyu, gɨ she ko, “ ‘Pangghoom kɨn donglǝt, mɨ kyak yɨsɨmaak, gungngaak ana.

Yok pasarkiˈomɨn, Shok mɨn ma yok pasrki nɨ kogwa nyim mǝigu ma pi pasarki mɨnu. Kǝu mɨn ya ma tanang kɨn ɓamang.’ ”

Tak mɨn pǝishinung gɨn kogwa zheyongyǝi.

Yiyaak bi tɨ shibalbal shokgaak, abin yiyaak bi pungnungawu, kab shokgaak a bakng bǝmyǝiya. Nat mangin abin nɨ pasarawu, kab shokgaak a bǝmyǝi mɨ tub.

“Panggu laak ta lok ɗakng wǝi tɨ yira a yǝigu fuukngngawu, ko tɨ ɓǝkˈa mɨ gyongyong. Ta ndǝ yit sa pyi ki ɗǝyongngas, ya ɗakyǝiya nɨ mǝigu ma waru mɨ kwa ɗakngasa.