Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ توریت شریف: پَیدایش 4

Pín

جے تُوں چنگا کریں، تے میں تُکی قبُول کرساں. پر جے تُوں چنگا نہ کریں، تے فِر غُناہ جنگلی جانور نی طرح تہاڑے دروازے پر چُپ کری کے بیٹھا وا، تے تُکی شکار کرنا چاہݨا. پر تُوں اُس پر ڈاڈھا ہوئی جا۔“

بعد وِچ شِیث نا وی اِک پتر جمیا، جس نا ناں اُس اَنوش رخیا۔ اُنہاں دیہاڑیاں وِچ لوکاں رب نی عبادت کرنی شروع کیتی۔

فِر رب قابیل کولوں پُچھیا، ”تُہاڑا پہرآ کُتھے اَے؟“ اُس جواب دِتا، ”مِکی نی پتہ! میں اپݨے پہراؤ نا رَخوالا تے نہ!“

رب آخیا، ”تُوں کَے کِیتا؟ مِکی اِس طرح لغݨا کہ تہاڑے پہراؤ نا خون مِکی زِیمی وِچوں واز دیݨا۔

پر رب جواب دِتا، ”اِس طرح نی ہوݨا! جے کوئی تُکی قتل کرے، اُس کولوں ست غَنا زیادہ بدلہ کِہندا جاسی۔“ فِر رب قابیل پر اِک نشان رخیا، تاںکہ جے کوئی اُس کی تکے، تے او اُس کی نہ مارے۔