Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ mārku eɹudhina suvisēsham 15

Pín

onbadhām maɹni nērathilē, iyēsu: ‘elōyī! elōyī! lāmā sabakthāni,’ endru mihundha satham iɹtu kūpiɹttār; adhatku: ‘en dhēvanē! en dhēvanē! ēn ennai kaiviɹtir?’ endru arthamām.

avaruku edhirē nindra nūtruku adhibathi avar ipaɹdi kūpiɹtu jīvanai viɹtadhai kaɹndabōdhu: ‘meiyāhavē indha manushan dhēvanuɹdaiya kumāran,’ endrān.

apoɹudhu, dhēvālayathin thiraij̄īlai mēlthoɹdangi kīɹvaraikum iraɹndāha kiɹindhadhu.

iyēsu maha sathamāi kūpiɹtu jīvanai viɹtār.

ārām maɹni nēramudhal onbadhām maɹni nēram varaikum būmi engum andhahāram uɹndāyitru.

apoɹudhu pilāthu janangaɹlai piriyapaɹdutha manadhuɹllavanāi, barabāsai avarhaɹluku viɹdudhalaiyāki, iyēsuvaiyō vārināl aɹdipithu, siluvaiyil ar̄aiyumbaɹdiku opukoɹduthān.