Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Seònd Matìe 18

Pín

Parcechè là, cu doi, o tre e’ saràn unìds in miò nom, lì soi jo in mièzz di lor.

Di plùi us dis, che se doi di vo’ àltris saràn dacòrdo su le tière, e domandaràn di ce cu sèvi cualùncue çhòsse, ur sarà concedùde dal Pàri gno, ch’ al è in cîl.

E Jèsu clamàd un fantulìn, lu metè tal mièzz di lor, E al disè: In veretàd us dis, che se no si convertirês, e no diventarês còme fantulìns, no entrarês tal règno dal cîl.

Parcechè ognidùn, cu si farà pìzzul còme chest fantulìn, chell al sarà grand tal règno dal cîl.

E cùi, cu acolzarà un tal fantulìn in nom miò, al acòlz me stess.

In veretàd us dis: Dutt chell, cu lejarês su le tière, al sarà lejàd ànçhe in cîl: e dutt chell, cu dislejarês su le tière, al sarà dislejàd ànçhe in cîl.

Cussì ànçhe lu Pàri gno celèst al farà cun vo’ àltris, se ognidùn no perdonarês di cûr a vuèstri fràdi.

Cùi po, ch’ al scandalizarà un di chesçh pìzzui, che cròdin in me, al sarèss mijòr, che i foss piçhàde al cuell ùne muèle di mulìn, e ch’ al foss colàd in fonz al mar.

Ce us pàrial? se un al vess cent piòris, e ùne di chês e’ si sbandàss: no bandonaràjal lis nonantenùv, e no laràjal su pes monts a cirì chê sbandàde?