Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Eoin 5

Pín

Go fírinneach adeirim libh, An té éisteas lem’ bhriathar‐sa agus chreideas an té do chuir uaidh mé, atá an bheatha shíorraidhe aige, agus ní thig sé fá bhreitheamhnas, acht atá sé athruighthe ó’n mbás chum na beathadh.

Nuair do chonnaic Íosa é ’n‐a luighe, agus a fhios aige gurbh fhada dhó sa riocht sin, adubhairt sé leis, Ar mhian leat go leigheasfaidhe thú?

Cuarduigheann sibh na scrioptúirí, óir measann sibh gur ab ionnta atá an bheatha shíorraidhe agaibh; agus is iad sin do‐bheir fiadhnaise im’ thaobh‐sa; agus ní h‐áil libh teacht chugam‐sa, chum go mbéidh beatha agaibh.

Adubhairt Íosa leis, Éirigh, tóg do leaba agus siubhal. Agus ar an láthair do leigheasadh an fear, agus do thóg sé a leaba agus do shiubhal sé.

D’á bhrigh sin d’fhreagair Íosa agus adubhairt sé leo, Go fírinneach adeirim libh, Ní fhéadann an Mac éinnidh do dhéanamh uaidh féin, acht an méid do‐chí sé ag an Athair d’á dhéanamh: óir cibé neithe do‐ghní seisean, do‐ghní an Mac iad ar an gcuma chéadna.