Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Sant Jan 6

Pín

Jèsu ié respoundeguè: Iéu siéu lou pan de vido. Aquéu que vèn vers iéu, aura plus fam; e aquéu que crèi en iéu, aura plus set jamai.

E alor, se vesias lou Fiéu de l'Ome mounta èro d'en davans?

Travaias noun en visto de la nourrituro que passo, mai d'aquelo que demoro pèr la vido eternalo e que lou Fiéu de l'Ome vous baiara; es éu, dóumaci que lou Paire a marca de soun signe.

La voulounta de moun Paire que m'a manda es que tout ome que vèi lou Fiéu e crèi en éu ague la vido eternalo; e iéu lou ressuscitarai au darrié jour.

Ié respoundeguè Jèsu, ié diguè: L'obro de Diéu es que creigués à-n-aquéu qu'a manda.

Tout ço que me douno lou Paire, vers iéu vendra; e quau vèn vers iéu, noun lou bandirai foro.

Adounc Jèsu venguè 'nsin i Douge: Emai vautre, voulès vous enana?

Siéu lou pan vivènt, iéu que dóu cèu ai davala.

Degun pòu veni vers iéu, se lou Paire, que m'a manda, noun l'atiro; e iéu lou ressuscitarai au darrié jour.

Car lou pan de Diéu es aquéu que davalo dóu cèu, e que douno la vido au mounde.

Iéu siéu lou pan de vido.

Em'acò Jèsu prenguè li pan; e aguènt rendu gràci, n'en destribuïguè à-n-aquéli qu'èron asseta, e tambèn de pèis, tant que n'en voulien. Quand aguèron manja soun sadou, éu diguè à si disciple: Rabaias li moussèu qu'an soubra, qu'acò noun se degaie.

Quand aguèron rema peraqui vint-e-cinq o trento estàdi, veici que veson Jèsu camina sus la mar e s'avança proche de la barco; em'acò prenguèron pòu. Mai éu ié diguè: Es iéu, agués pas pòu.