Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Луԛа 22

Pín

у гот: «Баво, һәгәр әʼмьре Тә йә, әве кʼасе жь Мьн дур хә. Ле бьра хԝәстьна Тә бә, нә кӧ йа Мьн».

Ле Мьн бона тә дӧа кьр, ԝәки баԝәрийа тә кем нәбә у гава тӧ вәгәрʼи, дьл бьди бәр бьрайед хԝә».

У нан һьлда шькьри да, кәркьр да ԝан у гот: «Әва бәдәна Мьн ә, кӧ бона ԝә те дайине. Ве йәке бона биранина Мьн бькьн».

Ӧса жи кʼас пәй шиверʼа һьлда у гот: «Әва кʼаса пәймана ну йә, пе хуна Мьн гьредайи, кӧ бона ԝә те рʼетьне.

Әԝи нава щәфе гьранда, һе бь дьле кʼәл дӧа дькьр. Худана Ԝи мина дьлопед хунейә гьр дьрʼьжийанә әʼрде.

Ле һун ӧса нәбьн, йе нав ԝәдайи һәри мәзьн, бьра бьбә мина йе һәри бьчʼук у бьра йе сәрԝертийе дькә жи бьбә мина йе хӧламтийе дькә.

Иса ԝирʼа гот: «Пәтрус! Әз тәрʼа дьбежьм, иро һе бәри бангдана дик, те се щара бежи, ԝәки тӧ Мьн нас наки».