Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Matheo 3

Pín

Luɔikë käk ye nyooth lɔn cï wek muɔ̈l kärac yakë ke looi.

Ku piŋ röl Nhialic nhial ke lueel, “Kënë ë manhdiɛ̈n nhiaar, ɣɛn amit puɔ̈u tënë ye.”

Kaam wën cï Jethu muɔɔc nhom, ke bɔ̈ bei wïïr ku tïŋ nhial ke liep rot, ku tïŋ Wëi Nhialic ke bɔ̈ yenhom kecït kuur ë dit.

Wek aa ya muɔɔc nhïïm ë pïu bäk luɔi kärac puɔ̈l, ku raan bɔ̈ ciëën ɣacök abï we muɔɔc nhïïm ë Wëi Nhialic ku mac. Yeen adït apɛi tënë ɣa, ku ɣɛn acïï path na cɔk a warke ka cä lëu ba ke dɔ̈k.

Ku ëmën yëp acï ther bï ke tiim yep, rin na ye tim cie luɔk mïth path, ka yep ku cuɛt ë mɛɛc.

Mony kënë, yen ëcï Ithaya raan käk Nhialic tïŋ jam riɛnke thɛɛr wäär lueel yen ye ëlä, “Raan käkkiɛ̈ tïŋ abï piŋ röl ke jam roor tɛ̈ cïï ceŋ, ‘Guiɛrkë dhël ë Bɛ̈ny, luɔikë dhɔ̈lke bïk la cök.’ ”