Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Lukas 23

Pín

Nabbut si Isa ni Tuhan. “O 'Mma',” uk na, “ampunun manga aa ngalansang aku itu, sabab 'nsa' tahati uk sigam bang ayi hinang sigam.” Maglibut manga sundalu, pigkoot-kootan uk sigam manga sammek si Isa bang sayi karapuhan na.

Uk si Isa ma iya, “Bannal iya pama' ku itu ma kau, 'llaw itu du magbe' kita ma lahat Tuhan.”

Jari uk na ni si Isa, “O Isa, intōmun aku bang taabut waktu kapagparinta nu na.”

Manjari ngōlang si Isa pakōsōg, uk na, “O 'Mma', songan ku na nyawa ku ni pangantanan nu.” Ubus peen pahalling na itu, magtuwi bakkat na napas na.

Jari pagtakka sigam ni lahat iyōnan “Baung Kok”, na liyansang si Isa uk sigam ni hag bo' iyampa pitangge maka hag na. Liyansang isab manga aa manga langgal sara' hi' ma hag sigam. Dakayo' ian pitangge ma bihing si Isa sakap ni katau maka dakayo' ma sakap na ni kayi.

Jari itu, lattu peen 'llaw, ngalindōm mata 'llaw bo' tawwa' lindōm kalohahan lahat hi' sampay ni lisag tallu kohap. Maka kulambu' bayi pangagpang ma diyōm langgal pagkulbanan ian gese' paruwa.

Pag'nda' kapitan sundalu ma pakaradjaan ian sanglitan na Tuhan. Uk na, “Bannal aa itu hap asal addat na.”