Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Хьунухь 2

Pín

Ингье вучиз итим, бубани диде туна, папахъ галкӀана, адахъ галаз са чандиз элкъвезватӀа.

Ребби Аллагьди лагьана: «Инсан тек хьун хъсан туш. За адаз вичихъ галаз кьадай куьмекдар халкьда».

Ребби Аллагьди чилин руквадикай инсан халкь авуна, адак нерин хилерай нефес кутуна ва инсандал чан атана.

Инсанди гьарайна лагьана: «Килиг, и кӀараб зи кӀарабдикай я, як зи якӀукай я. ТӀвар паб жеда адан, вучиз лагьайтӀа итимдикай къачунвайди я».

Аллагьди ирид лагьай йикъаз хийир-дуьа авуна, ва ам паквилиз акъудна, вучиз лагьайтӀа и юкъуз ада ял янай: Ада халкь авунин ва арадал гъунин кӀвалахар куьтягьнай.

Абур кьведни, гьам Адам, гьамни адан паб, кьецӀил тир, амма регъуьвал ийизвачир.