Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Иоанн 13

Pín

Эпӗ сире ҫӗнӗ пил-хушу паратӑп: пӗр-пӗрне юратӑр. Пӗр-пӗрне Эпӗ сире юратнӑ пекех юратӑр. Эсир Манӑн вӗренекенӗмсем пулнине сирӗн хушшӑрти юратулӑхран пӗлӗҫ».

Ҫапла вара, Эпӗ, сирӗн Хуҫӑр тата Вӗрентекенӗр, урӑрсене ҫурӑм пулсан, сирӗн те пӗр-пӗрин урисене ҫумалла. Сирӗн те Ман пекех тумалла тесе Эпӗ сире тӗслӗх кӑтартрӑм.

«Эпӗ мӗн тунине эсӗ халӗ пӗлейместӗн-ха, кайран ӑнланса илӗн», – тесе хуравланӑ Иисус.

Чӑн-чӑнах калатӑп сире: чура хӑй хуҫинчен аслӑ мар, ӗҫпе янӑ ҫын та хӑйне яраканнинчен аслӑ мар.

Ҫаксене пӗлсе пурнӑҫласа тӑрсан эсир телейлӗ пулӑр.

Ҫавӑнпа Вӑл сӗтел хушшинчен тухнӑ та, ҫиелти тумне хывса, пилӗкне ал шӑлли ҫыхнӑ. Унтан ҫӑвӑнмалли савӑта шыв янӑ та, вӗренекенӗсен урисене ҫуса, пилӗкне ҫыхнӑ ал шӑллипе шӑла пуҫланӑ.