Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Y-Luk 22

Pín

“Ơ Ama, tơdah Ih čiăng, mă mđuĕ hĕ atŏ klei knap mñai anei mơ̆ng Kâo; ƀiădah tui si Ih čiăng, amâo djŏ tui si Kâo čiăng ôh.”

Ƀiădah Kâo wah lač leh kơ ih, čiăng kơ klei ih đăo amâo awăt ôh. Leh anăn tơdah ih lŏ wĭt kơ Kâo, brei ih bi kjăp phung ayŏng adei ih.”

Leh anăn Ñu mă kpŭng, tơdah leh wah lač klei bi mni, Ñu kjoh kpŭng anăn leh anăn brei kơ digơ̆, lač, “Anei jing asei mlei Kâo brei leh kyua diih. Ngă snei čiăng bi hdơr kơ Kâo.”

Leh ƀơ̆ng Ñu mă atŏ msĕ mơh leh anăn lač, “Atŏ anei jing klei bi mguôp mrâo hlăm êrah Kâo tuh leh kyua diih.

Hlăm klei ênguôt ktrŏ, Ñu wah lač ktang hĭn; leh anăn êa kơhŏ Ñu jing msĕ si kdrah êrah lĕ ti lăn.

Ƀiădah amâo djŏ snăn ôh hdơ̆ng diih; brei pô prŏng hĭn kơ jih jang hlăm phung diih jing msĕ si điêt hĭn kơ jih jang, leh anăn brei pô kiă kriê jing msĕ si dĭng buăl.

Yêsu lač, “Ơ Y-Pêtrôs, Kâo hưn kơ ih, hruê anei mnŭ amâo srăng kdjô̆ ôh tơl ih hngah thâo kral Kâo tlâo blư̆.”