Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ ကမ႓ာဦးက်မ္း 8

Pín

ထာဝရဘုရား​သည္ ေမႊးႀကိဳင္​ေသာ​ရနံ႔​ကို​ခံယူ​ေတာ္မူ​၏​။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရား​က “​လူ​တို႔​၏​စိတ္ႏွလုံး​အႀကံအစည္​မ်ား​သည္ ငယ္႐ြယ္စဥ္​ကတည္းက ဆိုးညစ္​ေသာ္လည္း ငါ​သည္ လူ​တို႔​ေၾကာင့္ ေျမႀကီး​ကို ေနာက္တစ္ဖန္ မည္သည့္​အခါ​မွ်​က်ိန္​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​။ ငါ​သည္ သက္ရွိသတၱဝါ​အေပါင္း​တို႔​ကို ယခု​ျပဳ​သကဲ့သို႔ ေနာက္တစ္ဖန္ မည္သည့္​အခါ​မွ်​ဒဏ္ခတ္​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​။ ေျမႀကီး​တည္ေနသေ႐ြ႕ မ်ိဳးႀကဲ​ခ်ိန္​ႏွင့္​ရိတ္သိမ္း​ခ်ိန္​၊ ပူ​ေသာ​အခ်ိန္​ႏွင့္​ေအး​ေသာ​အခ်ိန္​၊ ေႏြရာသီ​ႏွင့္​ေဆာင္းရာသီ​၊ ေန႔အခ်ိန္​ႏွင့္​ညအခ်ိန္​တို႔​သည္ မျပတ္မစဲ​ရွိ​ေန​မည္​”​ဟု စိတ္​ေတာ္​ထဲ၌ ႁမြက္ဆို​ေတာ္မူ​၏​။

ေနာဧ​သည္ ထာဝရဘုရား​အဖို႔ ယဇ္ပလႅင္​ကို​တည္​ၿပီးလွ်င္ စင္ၾကယ္​ေသာ​တိရစာၦန္​အေပါင္း​တို႔​ႏွင့္ စင္ၾကယ္​ေသာ​ငွက္​အေပါင္း​တို႔​ထဲက​ယူ​၍ ထို​ယဇ္ပလႅင္​ေပၚတြင္ မီးရႈိ႕ရာယဇ္​ကို​ပူေဇာ္​ရာ

ဘုရားသခင္​သည္ ေနာဧ​မွစ၍ သူ​ႏွင့္အတူ​သေဘၤာ​ထဲ၌​ရွိ​ေသာ ေတာ႐ိုင္းတိရစာၦန္​အေပါင္း​တို႔​ကို​လည္းေကာင္း​၊ ယဥ္ပါးေသာတိရစာၦန္​အေပါင္း​တို႔​ကို​လည္းေကာင္း ေအာက္ေမ့​ေတာ္မူ​၏​။ ဘုရားသခင္​သည္ ေျမႀကီး​ေပၚမွာ​ေလ​တိုက္​ေစ​ေတာ္မူ​သျဖင့္ ေရ​သည္ ေလ်ာ့က်​သြား​ေလ​၏​။

ေနဝင္​ခ်ိန္​၌ ခ်ိဳးငွက္​သည္ ေနာဧ​ထံသို႔​ျပန္လာ​၏​။ သူ​၏​ႏႈတ္သီး​၌ ေလာေလာလတ္လတ္​ဆိတ္​ယူလာ​ေသာ သံလြင္​႐ြက္​ပါလာ​၏​။ ထိုအခါ ေနာဧ​သည္ ေျမႀကီး​ေပၚမွာ ေရ​ေလ်ာ့က်​သြား​ၿပီ​ျဖစ္ေၾကာင္း​သိ​ေလ​၏​။