Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Marco 2

Pín

O Isus, cana așundeas cadea buchi, phendeas‐lengă: „Na le sastevesten trăbul o doftoro, ta le nasvalen. Me avilem te charav te asban le Devleste na le ceacimascăren, ta le bezehalen.“

Cana dichleas o Isus lengo pachiamo, phendeas codolescă savo sas bi‐zoraco: „Șeavea, chire bezeha ci incărghion!“

Pala codea phenel‐lengă: „O Sabato sas cărdino le manușăscă, ta na o manuș le Sabatoscă

Sostar ci daștisarde te arăsăn ji Leste, anda‐l but manușa, putărde opral o chăr cai sas o Isus, ta, pala soste pharade‐les, tele dine othar o pato andă savo pașliolas o nasvalo bi‐zoraco.

Ta, te jianen că le manușăscă Șeaves sîn‐Les zor pe phuv, daștil te iertil ăl bezeha, Tucă phenav“, phendeas Vo codolescă savo sîn bi‐zoraco, — „uști opră, vazde opră chiro pato, vi jiatar chără.“

So sîn bi mai‐pharimasco: te phenes le bi‐zoracăresco: ‘Chire bezeha sîn iertime’, vor te phenes: ‘Uști opră, le opră chiro pato, te vi phires?’

Ta sîgo, o bi‐zoraco opră uștileas, opră les pesco pato, avri găleas angla savorănde; cadea că savoră așile sar cana ci dichle butăr cadea varăso, von vi slăvinas le Devles, vi cadea phenenas: „Ci iech data ci dichlem cadea varăso!“