Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Луқа баян қилған Хуш Хәвәр 23

Pín

Һәзрити Әйса: — Әй Ата, уларни кәчүрүм қилғин, чүнки улар өзиниң немә қиливат­қанлиғини билмәйду, — деди. Ләшкәрләр чәк ташлишип, һәзрити Әйсаниң кийим-кечәклирини бөлүшүвалди.

— Билип қойки, бүгүн сән Мән билән биллә җәннәттә болисән, — деди һәзрити Әйса униңға.

Андин у һәзрити Әйсаға: — Әй Әйса, Падишалиғиң билән кәлгиниңдә, мени унтумиғайсән, — деди.

Һәзрити Әйса қаттиқ аваз билән: — Әй Атам! Роһумни қолуңға тапшурдум, — дедидә, тиниғи тохтап, җан үзди.

Улар Йерусалимниң сиртидики «Баш сүйәк» дәп аталған җайға берип, у йәрдә һәзрити Әйсани чапрас яғачқа миқлиди. Икки җинайәт­чиниңму бирини һәзрити Әйсаниң оң тәрипигә, йәнә бирини сол тәрипигә миқлиди вә чапрас яғачларни тикләп қойди.

Чүш вақтида қуяш нури ғайип болуп, пүтүн зиминни қараңғулуқ басти. Бу әһвал үч саат давам қилди. Мәркизий ибадәтханидики пәрдә тосаттин икки парчә болуп житилди.

У йәрдә буни көрүп турған йүз беши Худадин қорққан һалда: — Бу Адәм һәқиқәтән дурус Адәм екән! — дәп Худани мәдһийи­лиди.