Southern Zazaki, Cermik - WBT (Luke) Drama

Southern Zazaki, Cermik - WBT (Luke) Non Drama

Îsa rodê Şerîay vera peyser ame, Rihdê Ellaya bibi pirr. Rihî, Îsa çewres roj cayandê isizan ra çarna ew nê çewres rojan mîyan di Şeytanî O cerbina. Ey nê rojan di qe teba nêwerd, soyindê ê rojan di O bol bibi veyşan. Ew Şeytanî Ey rê va: “Eki ti Lajê Ellay ê, na sîyer rê vaj, wa nan bo!”
Îsay ey rê wuna va: “Kitabo ki Qiseyê Ellay Mibarekî tede yazi bîyê, uja di vano: ‘Merdim nan tenyaya weş nêmaneno.’ ”
Bahdo Şeytanî Îsa berd cayêndo berz ew jû find' heme welatê nê dinyay ardî çimandê ey ver. Ey rê va: “Ez qayil a heme girdey û rindeyda cîya pîya nê welata hemin bida destandê to. Nê pêro deyayê mi, ew ez zî zerrîya mi kamî buwazo se, şena bida ey. Eki ti xo çekerê lingandê mi ver û mi rê secde bikerê se, no heme do êdê to bo.”
Hima Îsay ey rê wuna va: “Mibarek Qisandê Ellay di vano: ‘Gerek ti do Elladê xo, Rebbî rê secde bikerê ew Ey tenyay rê quley bikerê.’ ”
Bahdo Şeytanî O berd Yeruşalîm ew Keyedê Ellay ser di cado berza rona, va: “Eki ti raşta Lajê Ellay ê se, xo tîya ra çek cêr, çiki Qisandê Mibarekan mîyan di yazikerde yo ki:

‘Ella do melekandê xo rê emir bido
Ew ê do to qayte kerê.
Ew do to destandê xo sera biçarnê ki
Wa linga to sîya nêkoyo.’ ”

Îsay ey rê va: “Ê Qisandê Mibarekan mîyan di wuna zî vajîyayo: ‘Ti do Rebbî, Ellayê xo, nêcerbinê!’ ”
Şeytanî Îsa heme hetîya cerbina. Bahdê cerbinayena, demeyê o Ey hetek ra abirya.


Îsa quwetdê Rihdê Mibarekîya pirrbîyaye peyser ageyra dîyardê Celîle. Na xeber heme ca ra bî vila. Îsa sînagogan ra geyrayê û wahzî dayê, heminan wesbê Ey dayê ew O hesibnayê. Ew no hesaba Îsa ame Nasira, sûka ki O tede bibi gird. Roja Şabatî zeydê hirg Rojda Şabatî O fina şi sînagog. Uja di werişt pay ki Qisandê Mibarekan ra şêligî rê buwano ew kitabê Pêxember Yeşayay deya Ey. Ey kitab akerd ew nê qisey wendî:

“Rihê Rebbî yo mi sero,
Çiki Ey ez weçînaya ki
Na mijdîyanî bera feqîran rê.
Ew ez rişta ki, wa mahkûmî bizanê ki
Ê do serbest veradeyê,
Ew êyê ki korî yê,
Çimê înan do abîyê.
Ew ez rişta ki êyê ki zulmî bin di,
Înan bireyna,
Ew serra ki Ella do rindey bikero,
Xebera a serr vila kera.”

Bahdo kitab qapax kerd, peyser da xizimkardê sînagogî ew ronişt. Heme merdimîyê ki sînagog di bî, çeharçim weynayê Ey ra. Ey înan rê va: “Nê qiseyê pêxemberîyê ki şima ewro mi fek ra aşnawitî, ê qisey tîya mîyabeyndê şima di amey herun.”
Qiseyê rehmanîyê ki înan Îsay fek ra aşnawitî, pêro ê qisan rê ecêb mendî. Qandê coy hemin wesbê Îsay dayê ew pêjewbînandê xo rê vatê: “No lajê Wûsibî nîyo?”
Wexta Îsay înan rê va: “Ez zana şima do nika na qisa bîyarê mi vîrî: ‘Ey tixtor, verî xo weş ki! Zeki ma aşnawito, to sûkda Kefernahûm di girweyê girdî kerdê. Eki winî yo se, înan tîya di, sûkda pêrdê xo di zî bik!’ Hima ez şima rê raşta ci vaja, qe hewna jew pêxember welatdê xo di qebul nêbîyo. Ew ez şima rê ney zî vaja: Wextdê Pêxember Îlyasî di, azmîn gêrîya ew hîrê serrî û şeş mengî yaxer nêvara. Heme cadê welatî di qitlixêndo gird bi ew o wext Îsraîl di bol cenîyê vîyay bî. Hima Rebbî xûsusî Îlyas rişt jû cenîyerda vîya tenya hetek, a cenîyek dîyardê Sayda ra sûkda Sarêfat di mendê, ê vîyayandê bînan ra qe jûwer hetek nêrişt. Ew wextdê Pêxember Êlîşay di zî, Îsraîl di bol nêweşê cizamî bî. Nînan ra qe jewê ci şîfa nêdî, hima jew Sûrîyeyij ki nameyê ci Naeman bi, ey tenya şîfa dî.”
Merdimê ki sînagog di bî, senî ki nê qisey aşnawitî, bî hêrs. Ew hêrsan ra ê tilo bî, Îsa hetanî teberdê sûk qewirna. Kerreyo ki sero Nasira viraşta, Îsa berd ki deyedê ê kerrî ra Ey çekerê cêr. Hima Îsa hekmeta milet mîyan ra ravêrd û uja ra kewt dûrî.


Îsa bahdo şi dîyardê Celîle di, sûkda Kefernahûm mîyan. Roja Şabatî, tîya di zî zeydê hirg fina sînagog di şêligî rê wahzî dayê. Qisanê ey merdiman sero bol tesîr kerdê, çiki Îsay hukumdê Ellaya qisey kerdê.
Sînagog di jew mêrdek bi ew rihê xirabî kewtîbî ey mîyan. No venga qîra: “Ey Îsayo Nasirayij, ma rehat veradi! Tî yê ma ra çiçî wazenê? Ti ameyê ki ma bikişê? Ez zana ti kam ê, ti Mibarekê Ellay ê!”
Îsay cinî rê emir da, va: “Hiş, ê merdimî veradi ew ey ra bivijî teber!” Uja di, cinî no mêrdek wertedê merdiman di eşt erd ew vijya teber, ew cayêndê ey zî qe dirbetin nêkerd.
No şêlig pêro bol tersa ew pêjewbînan rê va: “Nê senî qiseyê ki hendayê wuna hukum kenê? O yo hukum û quweta rihandê xiraban rê emir dano ew ê zî vijyenê teber!” Winî bi ki çorşmedê ujayan di hemin qalê Îsay kerdê.


Îsa sînagog ra abirya ew şi keyedê Sîmonî. Vistrûwa Sîmonî tew girota ew cay mîyan di rakewtî ya. Merdimê ki keye di bî, Îsay ra reca kerd ki qandê ay çîyê bikero. Îsa şi ay hetek ew tew qewirnê, tew zî cenîyeker sera şî. Cenîyek a çeq di werişt pay û înan rê nan kerd hadre.
Senî ki roj şi awar se, şêligî nêweşê xo pêro ardî Îsay hetek. Cenî, camêrdî ew êyê ki babet babet nêweşîn ra lebayayê, Ey zî destê xo nay hirg nêweşî ser ew ê kerdî weş. Ey bol merdiman ra zî rihê xirabî qewirnay, nê rihê xirabî qîrayê ew vatê: “Ti Lajê Ellay ê!” Hima Îsay ê tahzîlî kerdê ew nêverdayê ki ê qisanê xo vajê, çiki înan zanayê, O Mesîh o.
Şefaqêrî Îsa sûk ra abirya ew şi cayêndo bêveng û bêhes. Hima milet geyrê Ey hetanî O dî, ê qayilî bî Ey tepêşê ew nêveradê ki O uja ra şiro. Hima Îsay înan rê va: “Gerek ez na mijdîyanî bera sûkandê bînan rê zî ew înan rê vaja, Hukmê Ellay do bîro, çiki Ellay ez qandê coy rişta.”
Îsay no hesaba sînagogandê Yawudîye di na mijdîyana Ellay kerdê vila.

Feti si Lûqa 4