Biblían á hljóðbók 2007

<div class="version vid1915 iso6393isl" data-vid="1915" data-iso6393="isl">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch21" data-usfm="LUK.21">
 <div class="label">21</div><div class="s">Eyrir ekkjunnar</div><div class="p"> 1&#222;&#225; leit Jes&#250;s upp og s&#225; au&#240;menn leggja gjafir s&#237;nar &#237; fj&#225;rhirsluna. 2Hann s&#225; og ekkju eina f&#225;t&#230;ka leggja &#254;ar tvo sm&#225;peninga. 3&#222;&#225; sag&#240;i hann: &#8222;&#201;g segi ykkur me&#240; sanni, &#254;essi f&#225;t&#230;ka ekkja gaf meira en allir hinir. 4Hinir allir l&#246;g&#240;u &#237; sj&#243;&#240;inn af allsn&#230;gtum s&#237;num en h&#250;n gaf af skorti s&#237;num, alla bj&#246;rg s&#237;na.&#8220;</div><div class="s">Ekki steinn yfir steini</div><div class="p"> 5Einhverjir h&#246;f&#240;u or&#240; &#225; a&#240; helgid&#243;murinn v&#230;ri pr&#253;ddur f&#246;grum steinum og heitgj&#246;fum. &#222;&#225; sag&#240;i Jes&#250;s: 6&#8222;&#222;eir dagar koma a&#240; allt sem h&#233;r blasir vi&#240; ver&#240;ur lagt &#237; r&#250;st, ekki steinn yfir steini eftir.&#8220;</div><div class="s">G&#230;ti&#240; y&#240;ar</div><div class="p"> 7En &#254;eir spur&#240;u Jes&#250;: &#8222;Meistari, hven&#230;r ver&#240;ur &#254;etta? Og hvert mun t&#225;kn &#254;ess a&#240; &#254;a&#240; s&#233; a&#240; koma fram?&#8220;</div><div class="p"> 8Hann svara&#240;i: &#8222;Varist a&#240; l&#225;ta lei&#240;a y&#240;ur &#237; villu. Margir munu koma &#237; m&#237;nu nafni og segja: &#222;a&#240; er &#233;g! og: T&#237;minn er &#237; n&#225;nd! Fylgi&#240; &#254;eim ekki. 9En &#254;egar &#254;&#233;r spyrji&#240; herna&#240; og upphlaup, &#254;&#225; skelfist ekki. &#222;etta &#225; undan a&#240; fara en endirinn kemur ekki samstundis.&#8220;</div><div class="p"> 10S&#237;&#240;an sag&#240;i Jes&#250;s vi&#240; &#254;&#225;: &#8222;&#222;j&#243;&#240; mun r&#237;sa gegn &#254;j&#243;&#240; og r&#237;ki gegn r&#237;ki, 11&#254;&#225; ver&#240;a landskj&#225;lftar miklir og dreps&#243;ttir og hungur &#225; &#253;msum st&#246;&#240;um en &#243;gnir og t&#225;kn mikil &#225; himni.</div><div class="s">T&#230;kif&#230;ri til vitnisbur&#240;ar</div><div class="p"> 12En &#225; undan &#246;llu &#254;essu munu menn leggja hendur &#225; y&#240;ur, ofs&#230;kja y&#240;ur, f&#230;ra y&#240;ur fyrir samkundur og &#237; fangelsi og draga y&#240;ur fyrir konunga og landsh&#246;f&#240;ingja sakir nafns m&#237;ns. 13&#222;etta veitir y&#240;ur t&#230;kif&#230;ri til a&#240; bera m&#233;r vitni. 14En festi&#240; &#254;a&#240; vel &#237; huga a&#240; vera ekki fyrir fram a&#240; hugsa um hvernig &#254;&#233;r eigi&#240; a&#240; verjast 15&#254;v&#237; &#233;g mun gefa y&#240;ur or&#240; og visku sem engir m&#243;tst&#246;&#240;umenn y&#240;ar f&#225; sta&#240;i&#240; &#237; gegn n&#233; hraki&#240;. 16Jafnvel foreldrar, systkin, fr&#230;ndf&#243;lk og vinir munu framselja y&#240;ur og sumir y&#240;ar munu l&#237;fl&#225;tnir. 17Og allir munu hata y&#240;ur af &#254;v&#237; a&#240; &#254;&#233;r tr&#250;i&#240; &#225; mig 18en ekki mun t&#253;nast eitt h&#225;r &#225; h&#246;f&#240;i y&#240;ar. 19Veri&#240; &#254;rautseigir, me&#240; &#254;v&#237; munu&#240; &#254;&#233;r &#225;vinna l&#237;fi&#240;.</div><div class="s">T&#225;kn</div><div class="p"> 20En &#254;egar &#254;&#233;r sj&#225;i&#240; herfylkingar umkringja Jer&#250;salem, &#254;&#225; viti&#240; a&#240; ey&#240;ing hennar er &#237; n&#225;nd. 21&#222;&#225; fl&#253;i &#254;au sem &#237; J&#250;deu eru til fjalla, &#254;au sem &#237; borginni eru flytjist burt og &#254;au sem eru &#225; ekrum &#250;ti fari ekki inn &#237; hana. 22&#222;v&#237; &#254;etta eru refsingardagar, &#254;&#225; er allt &#254;a&#240; r&#230;tist sem rita&#240; er. 23Vei &#254;eim sem &#254;unga&#240;ar eru e&#240;a b&#246;rn hafa &#225; brj&#243;sti &#225; &#254;eim d&#246;gum &#254;v&#237; a&#240; mikil ney&#240; mun &#254;&#225; ver&#240;a &#237; landinu og rei&#240;i yfir &#254;essum l&#253;&#240;. 24Menn munu falla fyrir sver&#240;seggjum og ver&#240;a herleiddir til allra &#254;j&#243;&#240;a og framandi &#254;j&#243;&#240;ir munu f&#243;tum tro&#240;a Jer&#250;salem &#254;ar til t&#237;mar hei&#240;ingjanna eru li&#240;nir.</div><div class="s">Mannssonurinn kemur</div><div class="p"> 25T&#225;kn munu ver&#240;a &#225; s&#243;lu, tungli og stj&#246;rnum og &#225; j&#246;r&#240;u angist &#254;j&#243;&#240;a, r&#225;&#240;alausra vi&#240; dunur hafs og brimgn&#253;. 26Menn munu falla &#237; &#246;ngvit af &#243;tta og kv&#237;&#240;a fyrir &#254;v&#237; er koma mun yfir heimsbygg&#240;ina &#254;v&#237; a&#240; kraftar himnanna munu ri&#240;last. 27&#222;&#225; munu menn sj&#225; Mannssoninn koma &#237; sk&#253;i me&#240; m&#230;tti og mikilli d&#253;r&#240;. 28En &#254;egar &#254;etta tekur a&#240; koma fram, &#254;&#225; r&#233;tti&#240; &#250;r y&#240;ur og beri&#240; h&#246;fu&#240;i&#240; h&#225;tt &#254;v&#237; a&#240; lausn y&#240;ar er &#237; n&#225;nd.&#8220;</div><div class="s">G&#230;ti&#240; a&#240; f&#237;kjutr&#233;nu</div><div class="p"> 29Jes&#250;s sag&#240;i &#254;eim og l&#237;kingu: &#8222;G&#230;ti&#240; a&#240; f&#237;kjutr&#233;nu og &#246;&#240;rum trj&#225;m. 30&#222;egar &#254;&#233;r sj&#225;i&#240; &#254;au farin a&#240; bruma, &#254;&#225; viti&#240; &#254;&#233;r af sj&#225;lfum y&#240;ur a&#240; sumari&#240; er &#237; n&#225;nd. 31Eins skulu&#240; &#254;&#233;r vita, &#254;egar &#254;&#233;r sj&#225;i&#240; &#254;etta ver&#240;a, a&#240; Gu&#240;s r&#237;ki er &#237; n&#225;nd.</div><div class="p"> 32Sannlega segi &#233;g y&#240;ur: &#222;essi kynsl&#243;&#240; mun ekki l&#237;&#240;a undir lok uns allt er komi&#240; fram. 33Himinn og j&#246;r&#240; munu l&#237;&#240;a undir lok en or&#240; m&#237;n munu aldrei undir lok l&#237;&#240;a.</div><div class="s">Vaki&#240; og bi&#240;ji&#240;</div><div class="p"> 34Hafi&#240; g&#225;t &#225; sj&#225;lfum y&#240;ur, l&#225;ti&#240; ekki svall og drykkju e&#240;a &#225;hyggjur &#254;essa l&#237;fs n&#225; t&#246;kum &#225; y&#240;ur svo a&#240; s&#225; dagur komi ekki skyndilega yfir y&#240;ur 35eins og snara. En hann mun koma yfir alla menn sem byggja gj&#246;rvalla j&#246;r&#240;. 36Vaki&#240; &#254;v&#237; allar stundir og bi&#240;ji&#240; svo a&#240; &#254;&#233;r megi&#240; umfl&#253;ja allt &#254;etta sem koma &#225; og standast frammi fyrir Mannssyninum.&#8220;</div><div class="p"> 37&#193; daginn var Jes&#250;s a&#240; kenna &#237; helgid&#243;minum en f&#243;r og dvaldist um n&#230;tur &#225; Ol&#237;ufjallinu sem svo er nefnt. 38Og allt f&#243;lki&#240; kom &#225;rla &#225; morgnana til hans &#237; helgid&#243;minn a&#240; hl&#253;&#240;a &#225; hann.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Þá leit Jesús upp og sá auðmenn leggja gjafir sínar í fjárhirsluna. Hann sá og ekkju eina fátæka leggja þar tvo smápeninga. Þá sagði hann: „Ég segi ykkur með sanni, þessi fátæka ekkja gaf meira en allir hinir. Hinir allir lögðu í sjóðinn af allsnægtum sínum en hún gaf af skorti sínum, alla björg sína.“

Einhverjir höfðu orð á að helgidómurinn væri prýddur fögrum steinum og heitgjöfum. Þá sagði Jesús: „Þeir dagar koma að allt sem hér blasir við verður lagt í rúst, ekki steinn yfir steini eftir.“

En þeir spurðu Jesú: „Meistari, hvenær verður þetta? Og hvert mun tákn þess að það sé að koma fram?“
Hann svaraði: „Varist að láta leiða yður í villu. Margir munu koma í mínu nafni og segja: Það er ég! og: Tíminn er í nánd! Fylgið þeim ekki. En þegar þér spyrjið hernað og upphlaup, þá skelfist ekki. Þetta á undan að fara en endirinn kemur ekki samstundis.“
Síðan sagði Jesús við þá: „Þjóð mun rísa gegn þjóð og ríki gegn ríki, þá verða landskjálftar miklir og drepsóttir og hungur á ýmsum stöðum en ógnir og tákn mikil á himni.

En á undan öllu þessu munu menn leggja hendur á yður, ofsækja yður, færa yður fyrir samkundur og í fangelsi og draga yður fyrir konunga og landshöfðingja sakir nafns míns. Þetta veitir yður tækifæri til að bera mér vitni. En festið það vel í huga að vera ekki fyrir fram að hugsa um hvernig þér eigið að verjast því ég mun gefa yður orð og visku sem engir mótstöðumenn yðar fá staðið í gegn né hrakið. Jafnvel foreldrar, systkin, frændfólk og vinir munu framselja yður og sumir yðar munu líflátnir. Og allir munu hata yður af því að þér trúið á mig en ekki mun týnast eitt hár á höfði yðar. Verið þrautseigir, með því munuð þér ávinna lífið.

En þegar þér sjáið herfylkingar umkringja Jerúsalem, þá vitið að eyðing hennar er í nánd. Þá flýi þau sem í Júdeu eru til fjalla, þau sem í borginni eru flytjist burt og þau sem eru á ekrum úti fari ekki inn í hana. Því þetta eru refsingardagar, þá er allt það rætist sem ritað er. Vei þeim sem þungaðar eru eða börn hafa á brjósti á þeim dögum því að mikil neyð mun þá verða í landinu og reiði yfir þessum lýð. Menn munu falla fyrir sverðseggjum og verða herleiddir til allra þjóða og framandi þjóðir munu fótum troða Jerúsalem þar til tímar heiðingjanna eru liðnir.

Tákn munu verða á sólu, tungli og stjörnum og á jörðu angist þjóða, ráðalausra við dunur hafs og brimgný. Menn munu falla í öngvit af ótta og kvíða fyrir því er koma mun yfir heimsbyggðina því að kraftar himnanna munu riðlast. Þá munu menn sjá Mannssoninn koma í skýi með mætti og mikilli dýrð. En þegar þetta tekur að koma fram, þá réttið úr yður og berið höfuðið hátt því að lausn yðar er í nánd.“

Jesús sagði þeim og líkingu: „Gætið að fíkjutrénu og öðrum trjám. Þegar þér sjáið þau farin að bruma, þá vitið þér af sjálfum yður að sumarið er í nánd. Eins skuluð þér vita, þegar þér sjáið þetta verða, að Guðs ríki er í nánd.
Sannlega segi ég yður: Þessi kynslóð mun ekki líða undir lok uns allt er komið fram. Himinn og jörð munu líða undir lok en orð mín munu aldrei undir lok líða.

Hafið gát á sjálfum yður, látið ekki svall og drykkju eða áhyggjur þessa lífs ná tökum á yður svo að sá dagur komi ekki skyndilega yfir yður eins og snara. En hann mun koma yfir alla menn sem byggja gjörvalla jörð. Vakið því allar stundir og biðjið svo að þér megið umflýja allt þetta sem koma á og standast frammi fyrir Mannssyninum.“
Á daginn var Jesús að kenna í helgidóminum en fór og dvaldist um nætur á Olíufjallinu sem svo er nefnt. Og allt fólkið kom árla á morgnana til hans í helgidóminn að hlýða á hann.

Feti si Lúkasarguðspjall 21