Altai, Southern - 2013 Edition (NT)

Мыныҥ кийнинде Иисус Галилей эмезе Тивериада дейтен талайдыҥ ол јанына барды. Оору-јоболды јазып, кайкалдар јайап јӱргенин кӧрӧлӧ, Оныҥ кийнинеҥ камык улус барды. Иисус кырдыҥ бажына чыгып, анда ӱренчиктериле кожо отурып алды. Иудейлердиҥ Пасха байрамы јууктап келеткен. Ого кӧп улус келип јатканын кӧрӧлӧ, Иисус Филиппке айтты:
– Буларды азыраарга, калашты кайдаҥ садып аларыс?
Бойыныҥ эдетенин билип, Ол анайда ченеп сураган.
– Олордыҥ кажызына ла эмештеҥ де једишсин деп, олорго эки јӱс динарийдиҥ калажы јетпес – деп, Филипп каруу јандырды.
Ӱренчиктериниҥ бирӱзи, Симон-Петрдыҥ Андрей деп карындажы, Ого айтты:
– Мында бир уулчакта арбаныҥ беш болчок калажы ла эки балыгаш бар, је мындый кӧп улуска ол не болзын.
Иисус айтты:
– Улусты кыйын отурзын дегер.
Ол јум ӧлӧҥдӱ јер болгон. Анайдарда, беш муҥ кире кижи кыйын отурды. Иисус калашты алып, алкыш јетиреле, ӱренчиктерге ӱледи, ӱренчиктер дезе кыйын отурган улуска ӱледилер. Анайып ок балыкты да кем канча кире кӱӱнзегениле ӱледи. Улус јип, тойордо, ӱренчиктерине айтты:
– Јигенниҥ арткан-калганын јууп алыгар, бир де неме кара јерге калбазын.
Јиген улустаҥ арткан арбаныҥ беш болчок тилимдерин он эки каламага толтыра јууп алдылар. Улус Ол јайаган кайкалды кӧрӧлӧ, айдышты:
– Телекейге келетен Јарлыкчы чып-чын бу эмтир!
Келип, Оны тудала, каан эдип аларга тургандарын Иисус билип ийеле, јаҥыс Бойы кыр јаар ойто јӱре берди.


Эҥир кире берерде, Иисустыҥ ӱренчиктери талай јаар тӱштилер. Кемеге отурып, талайдыҥ ол јанындагы Капернаум дӧӧн јӱстилер. Караҥуйлай берди, Иисус дезе олорго эмдиге јетире келбеген. Тыҥ салкын согуп, талай толкуланып турган. Беш-алты беристе кирези јӱзеле, Иисустыҥ талай ӱстиле базып, кемеге јууктап келеткенин кӧрӧлӧ, коркый бердилер. Је Ол:
– Бу Мен, коркыбагар! – деди.
Олор Иисусты кемеге отургызып аларга турарда, кеме ол ло тарый олор јӱзӱп бараткан јаратка једип токтоды.

Эртезинде талайдыҥ ол јанында артып калган улус ондо јӱк ле бир кеме болгонын, Иисус ӱренчиктериле кожо ол кемеге отурбаганын, ӱренчиктер јаҥыс бойы јӱскенин кӧрдилер. Айдарда, Кайракан алкыш-быйанын јетирген кийнинде олор калаш јиген јерге Тивериаданаҥ бир канча кеме јӱзӱп чыкты. Анда Иисус та, ӱренчиктер де јок болгонын кӧрӧлӧ, улус кемелерге отурып, Иисусты бедиреп, Капернаумга јӱзӱп келдилер. Оны талайдыҥ ол јанынаҥ табала, сурадылар:
– Равви, Сен бого качан келдиҥ?
Иисус каруу јандырып, айтты:
– Чынын, чынын айдадым слерге: слер кайкалдар кӧргӧнигер учун эмес, калаш јип тойгоныгар учун Мени бедиреп турганыгар. Ӱрелер курсак учун эмес, ӱргӱлји јӱрӱм јӱргӱзер курсак учун иштегер. Оны слерге Ада Кудай таҥмалап койгон Кижи Уулы берер.
– Кудайдыҥ керегин бӱдӱрерге, нени эделик? – деп, олор сурадылар.
Иисус каруу јандырды:
– Кудайдыҥ кереги бат бу: Оныҥ Ийгенине бӱдигер.
– Кӧрӧлӧ, бисти Сеге бӱтсин деп, кандый билди кӧргӱзериҥ? – деп, олор сурадылар. – Сен нени эдип јадыҥ? Теҥеридеҥ олорго калаш берген деп бичилгениле, адаларыс куба чӧлдӧ манна јиген эди.
Иисус олорго айтты:
– Чынын, чынын айдадым слерге: теҥеридеҥ калашты слерге Моисей берген эмес, теҥеридеҥ чын калашты слерге Мениҥ Адам берип јат. Теҥеридеҥ тӱжӱп, бу телекейдиҥ улузына јӱрӱм берер калаш – Кудайдыҥ калажы.
Олор:
– Кайракан, андый калашты јаантайын биске берип тур – дедилер.
Иисус олорго айтты:
– Мен – јӱрӱм берер калаш. Меге келген кижи качан да аштабас, Меге бӱткен кижи качан да суузабас. Је слер, Мени кӧрӱп јӱрген бойыгар, Меге бӱтпей јадыгар деп, Мен слерге айткам. Адамныҥ бергени ончозы Меге келер. Меге келип јатканды кедери сӱрбезим. Бойымныҥ табымла эдип јӱрейин деп, теҥеридеҥ тӱшкен эмезим, Мени ийген Аданыҥ табыла эдип јӱрейин деп, теҥеридеҥ тӱшкем. Адамныҥ бастыра бергенин бир де јылыйтпай, ончозын калганчы кӱнде тиргизерим – ол Мени ийген Адамныҥ табы. Мени Ийгенниҥ табы – Уулын кӧрӱп, Ого бӱткен кажы ла кижи ӱргӱлји јӱрӱмдӱ болоры. Калганчы кӱнде Мен оны тиргизерим.
Ол Бойын «Мен – теҥеридеҥ тӱшкен калаш» деп айтканына иудейлер арбанып, айттылар:
– Бу Иосифтиҥ уулы Иисус эмес беди? Бис Оныҥ адазын ла энезин билер эмейис. «Мен теҥеридеҥ тӱшкем» деп, канайып айдат болбогой?
– Бойыгар ортодо арбанышпагар – деп, Иисус олорго айтты. – Мени ийген Адам јараткан кижи, јаҥыс ол Меге келер аргалу. Калганчы кӱнде Мен оны тиргизерим. Ончозын Кудай ӱредер деп, јарлыкчыларда бичилгени бар. Ададаҥ угуп ӱренген кижи Меге келер. Мынайып айтканым, Аданы кӧргӧни бар деп айтканым эмес. Кудайдаҥ Кем келген, Аданы кӧргӧни јаҥыс Ол. Чынын, чынын айдадым слерге: Меге бӱткени, ӱргӱлји јӱрӱмдӱ. Мен – јӱрӱм берер калаш. Слердиҥ адаларыгар куба чӧлдӧ маннаны јиген, је ӧлӱп калгандар. Је теҥеридеҥ тӱшкен калаш андый эмес: оны јигени ӧлбӧс. Мен – теҥеридеҥ тӱшкен тирӱ калаш. Бу калаштаҥ јигени ӱргӱлји чакка эзен јӱрер. Мениҥ беретен калажым – Мениҥ эди-каным, оны бу телекейдиҥ улузыныҥ јӱрӱми учун берип јадым.
Айдарда, иудейлер бойы ортодо сӧс блаажып, айттылар:
– Ол биске Бойыныҥ эди-канын јиирге канайып беретен?
Иисус каруу јандырды:
– Чынын, чынын айдадым слерге: Кижи Уулыныҥ эди-канын јибезегер, Оныҥ канын ичпезегер, бойыгарда јӱрӱм јок болор. Мениҥ эди-канымды јиири, Мениҥ канымды ичери, ӱргӱлји јӱрӱм јӱрери ол. Мен оны калганчы кӱнде тиргизерим. Мениҥ эди-каным – чын курсак, Мениҥ каным – чын суузын. Эди-канымды јиири, канымды ичери Мениҥ Бойымда јӱрӱп јат, Мен де оныҥ бойында јӱрӱп јадым. Мен, тирӱ Ада ийген Бойым, Адамныҥ Бойында тирӱ јӱрӱп јадым, анайып, Мениҥ эди-канымды јигени, Мениҥ Бойымда тирӱ јӱрер. Бу калаш теҥеридеҥ тӱшкен. Је ол маннаны, слердиҥ адаларыгар чылап, јип ӧлгӧниндий эмес: бу калашты јигени, ӱргӱлји јӱрӱмдӱ болор.
Мынайда Ол Капернаумдагы синагогада ӱредип айткан.

Кӧп ӱренчиктери мыны угала, айттылар:
– Кандый уур-кӱч сӧстӧр! Олорды кем угар аргалу?
Иисус ӱренчиктери арбанып турганын Бойыныҥ ичинде билип, олорго айтты:
– Бу слерге буудак болуп јат па? Кижи Уулыныҥ озогы јерине чыгып баратканын кӧрзӧгӧр, не болор? Јӱрӱм берери – тын, эт-кан дезе, нени де эдип болбос. Слерге айдып турган сӧстӧрим тын да, јӱрӱм де. Је ортогордо бӱтпестери бар.
Иисус дезе бӱтпестерин де, Оны садып ийери кем болорын да бажынаҥ ала билер болгон. Оноҥ айтты:
– Оныҥ учун Мен слерге: «Аданаҥ берилбегенче, кем де Меге келип болбос» дедим.
Мыныҥ кийнинде кӧп ӱренчиктери Оноҥ јана тӱжӱп, Оныла кожо јӱрбес болды. Айдарда, Иисус он экӱдеҥ сурады:
– Слер база Менеҥ јӱре берерге турган болороор бо?
– Кайракан! – деп, Симон-Петр каруу јандырды. – Бис кемге баратан эдис? Сенде ӱргӱлји јӱрӱмниҥ сӧстӧри бар. Сени Христос, Кудайдыҥ Агарузы деп, бис бӱттис те, билдис те.
– Слерди, он экӱни, Мен талдап алган эмес бедим? – деп, Иисус айтты. – Је слердиҥ бирӱгер – кӧрмӧс!
Мынайда Ол Симон Искариоттыҥ уулын, Иуданы, айткан. Оны садып ийери он экӱниҥ бирӱзи ол болгон.

Feti si Иоанн 6