मत्ती 13

बि छोड्याकि काहानि

(मर्क ४:१-९; लूका ८:४-८)

1तइ दिन येशू घर बठेइ निकलिबर समुद्रका किनारमी बस्या। 2रे उनरा चारै तिर भिड इति ठुलो भयो कि उन समुद्रमी भया एक नामि चड्या, रे तइमि बस्या। सब मान्स समुद्रका किनारमी कल्लिरया। 3येशूले भिडलाइ भौत कुरणी काहानिमि भण्यो। उनले भण्यो, “एक जानो मान्स बि बुनाइ आफना खेतमी गयो। 4पइ बि बुन्या बेला केइ बि बाटातिर पड्या, रे तिन बि चडाचुडि आइबर खाइदियो। 5केइ बि ढुङगेनि जमिनमी पड्या जाँ बड्ता माटी थेइन, रे माटी नभया हुनाले तिन छटाइ उमर्या। 6तर जब घाम लाग्यो रे तिन ओइलाए रे गइला जडा नभया हुनाले तिन सुकिया। 7और केइ बि काणाका बोटका बिचमि पड्या तइ पछा काणा बडया रे त्यो बोट निसासियो। 8और केइ बि असल जमिनमी पड्या रे कसइले तीस गुणा, साठी गुणा रे सय गुणा फल फलायो। 9तम जो सुणनाछौ, तइ सुण्या कुरणिका बारेमि ध्यानले सोच।”

काहानीको उद्देश्य

(मर्क ४:१०-१२; लूका ८:९,१०)

10पइ येशूका शिष्याले आइबर उनलाइ सोध्यो, “तम तिननसित काहानिमि क्याइ बोलन्छौ।” 11उनले तिननलाइ जबाफ दियो, “परमेश्वरले तमनलाइ स्वर्गका राज्यको रहस्यको ज्ञान दिया छ तर तिननलाइ दिया आथिन। 12जइले बुज्जया इच्छा अरन्छ तइलाइ परमेश्वरले बुज्जया सक्ति दिनाहान, रे जइले म कि सिकाउन्नाछु तइ बुज्जया इच्छा अद्दइन, तइको बुज्जया सक्ति परमेश्वरले खोस्साहान। 13तबइकिलाइ म तिननसित काहानिमि बोल्लउ क्याकि जो म अद्दउ तिन हेद्दा त हेद्दाहान रे बुजाइन, रे जो म भण्नउ सुण्नाइ त सुण्नाहान रे बुज्जाइन।” 14यशैयाको अगमबाणी तिननमि पुरा होइरइछ, जइले इसेरि भणन्छ:

“जब तम सुण्न त सुणन्छौ तर कभै बुज्जानु, हेर्न त हेरन्छौ, तर कभइ धेक्दानु।

15क्याकि मान्सका ह्रदय निर्दयी,

रे तिनरा कान टोल्या होइरइछन,

रे तिननले आफ्ना आँखा बन्द अरिराइछ,

नतित तिनरा आँखाले धेक्देइथ्या,

कानले सुण्नेइथ्या,

ह्रदयले बुजेइथ्या रे फर्कनेइथ्या,

रे म तिननलाइ निको पाड्डेइ थ्या।”

16तर तमरा आँखा धन्य हुन, जइले धेक्दाहान, तमरा कान धन्य हुन जइले सुण्नाहान। 17साँच्चि म तमनलाइ भण्नउ, तमनले धेकेकि कुरणी भौत अगमबक्तानले रे धर्मिजनले हेद्दया उत्कट इच्छा अर्याथ्यो तर तिननले धेकेइन। तमनले सुण्या कुरणी सुणनाइ उत्कट इच्छा अर्याथ्यो, रे तिननले सुणेइन।

काहानीको अर्थ

(मर्क ४:१३-२०; लूका ८:११-१५)

18आब बि बुन्या खेतालाका बारेमिकि काहानिको अर्थ सुण। 19जब कसइले राज्यका बारेमि बचन सुणन्छ रे तइलाइ बुज्जइन त्यो दुष्ट सैतान आउँछ, रे तइका ह्रदयमी जी बोया थ्यो तइ खोसीबर लैजान्छ। बटाइनि बोया बि तेइ हो। 20केइ मान्सन ढुङगेनि जमिनमी बोइएका बि जसाइ हुनाहान। उन त्यो जसाइ हुनाहान जो बचन सुणन्जेइ त्यो खुसीसित झट्टइ बचन स्वीकार अरन्छ। 21तिननले आफ्नो हृदयमि तइका जडा बड्डाइ अनुमति दिनइन रे तिननले थोकाइ समयकीलाइ बिश्वास अद्दाहान। जसेरि तिनरा जीवनमी समस्या आउछ रे जब बचन स्वीकार अर्या कारणले केइ सतावट आउछ रे तिनन पछा हट्टाहान। 22जो बि काणाका बिचमि पण्या बोट तिनन जसो हो, जइले बचन सुणन्छ जीवनको आवश्यकताको फिक्री अरन्छ। तिनन संसारको फिक्री रे धन सम्पतिका लोपले अद्दा मुर्ख बन्नाहान। तबइकिलाइ तिननले परमेश्वरको बचनलाइ बिस्दाहान रे परमेश्वरको इच्छा अनसार जीवन जिउनाइन। 23तर केइ मान्सन असल जमिनमी बोइएका बि जसाइ हुन जइले बचन सुणन्छ रे स्वीकार अरन्छ तिनन परमेश्वरको इच्छा अनसार जीवन जिउनाहान। तिननले सय गुणा, साठी गुणा रे तीस गुणा फल फलाउनाहान।

साउँको काहानि

24येशूले तिननलाइ आजी अर्खी काहानि सुणायो, “स्वर्गको राज्य एक इसा खेताला जसो हो जइले आफ्ना खेतमी असल गउँ रोप्यो, 25तर खेताला सिया बेला उनरो दुस्मन आयो रे गउँका बिचमि साँउ बोइबर गयो। 26जब गउँका बोट बढिबर ठुला भया रे दाना लाग्या तब साँउ धेकियो।” 27घरका कामदारले मालिकलाइ भण्यो, “हजुर कि तमले आफ्ना खेतमी असल बि रोप्या होनु ब? याँ साँउ काहै आयो?” 28घरका मालिकले तिनलाइ भण्यो, “दुस्मनले इसो अर्या हो।” कामदारले भण्यो, “कि हाम जाइबर साँउ उपाणू?” 29तर उइले भण्यो, “तसो जन अर नतित तमनले साँउ उपाणन्जया गउँ उप्पाड्डया हौ। 30अन्न पाकन्जा सम्म दुएइलाइ सङसङै बड्ड दिय, जब काट्टया बेला आउछ पइ म भणलो पइल्ली साँउ उपाण रे बाल्लाइलाइ तिनरा घुच्चा बना तर गउँ मेरा भकारिमि हाल।”

राया दानाकि काहानि

(मर्क ४:३०-३४; लूका १३:१८-२१)

31येशूले तिननलाइ अर्खो काहानि भण्यो, “स्वर्गको राज्य राया दाना जसो हो जो एक जाना मान्सले आफना खेतमी बोयो। 32त्यो सब बि भण्ना नानो हुन्छ तर जब बडन्छ तब त्यो सब सागपात भण्ना ठुलो हुन्छ रे रुखै बनन्छ। पइ अग्गासका चडाचुडि तइका हाँङामि घोल बनाउनाहान।”

खमिरकि काहानि

33येशूले तिननलाइ अर्खो काहानि भण्यो, “स्वर्गको राज्य खमिर जसो हो, जो एक स्वानी मान्सले पचास किलो धुलामि मिसाइ रे त्यो जम्माइ ढुल्लो नओसाइन्ज्या एक ठाउँमि राखि।” 34येशूले यिन सब कुरणी मान्सनलाइ काहानिमि भण्यो। बिना काहानि उनले तिननलाइ केइ लगइ भणेइन। 35परमेश्वरले अगमबक्ता बठेइ इसो भणिया बचन पुरा भयो।

“म आफ्नो मुख काहानिमि खेल्लया हु,

संसारको सुरु बठेइ लुकाइ राखेइ कुरणी म भणनउ।”

साँउका काहानि को अर्थ

36तब येशू भिडलाइ छाडिबर घर गया रे उनरा शिष्याले उनसित आइबर भण्यो, “खेतका साउँको काहानि को अर्थ हामलाइ भणिदिय।” 37उनले शिष्यालाइ जबाफ दियो, “असल बि बुन्या मान्स भण्याको म, मान्सको चेलोलाइ जणाउछ। 38खेत संसारका मान्सन हुन। असल बि भण्याको राज्यका मान्सन हुन, रे साँउ भण्याको सैतानका मान्सन हुन। 39साँउ रोप्द्या दुस्मन भण्याको सैतान हो, कटनिको समय भण्याको संसारको अन्तको समयलाइ जणाउछ, रे खेतमी काम अद्दया खेताला स्वर्गदुत हुन।” 40जसेरि साउ उखेलिबर आगोमि भस्म अरिन्छ, युगका अन्तमि लगइ तसोइ अरिन्या हो। 41म, मान्सको चेलोले आफना स्वर्गदुत पठाउन्या हु, रे पाप अद्द लाउन्या हर कारणलाइ रे दुष्ट काम अद्दया सबइलाइ परमेश्वरका राज्य बठेइ हटाउन्या हु। 42रे स्वर्गदुतले तिननलाइ आगाका भट्टीनि हाल्या हुन। ताँ मान्सन रुन्या हुन रे दारा किटाउन्या हुन। 43तब धार्मि मान्सन आफना पिताका राज्यमि सुर्य जसा चम्किला हुन्या हुन। तम जो सुणनाछौ, तइ सुण्या कुरणिका बारेमि ध्यानले सोच।

गाड्धन

44“स्वर्गको राज्य कसइ एक मान्सले खेतमी लुकाइ राख्याको गाडधन जसो हो, जो एक अर्खो मान्सले पाइबर आजी खणिबर लुकाइ राखन्छ ताकि और कोइ जन पाउन। रे त्यो मान्स खुब खुशी होइबर जान्छ। आफसित भया सब बेचन्छ रे तइले तइ खेत किनन्छ।”

बहुमुल्य मोति

45येशूले आजी भण्यो, “स्वर्गको राज्य असल मोति खोज्जया व्यापारी जसो हो। 46तइले एक बहुमुल्य मोति पाउछ, रे उ गइबर आफसित भया सब बेचन्छ रे उ तइ मोति किन्नछ।”

माछा पकड्या जाल

47“आजी स्वर्गको राज्य समुद्रमी हाल्या माछा मद्द्या जाल जसो हो, जइले हरेक किसमका माछा बटोलन्छ। 48जब जाल भरिन्छ, मछुवाले जाल किनारमि तानिबर ल्याउछ। रे तिनन बसिबर निका-निका माछालाइ भाडामी हाल्नछ रे खराबलाइ खितिदिन्छ। 49संसारको अन्तमी इसोइ हुन्या हो स्वर्गदुत आउन्या हुन रे दुष्ट मान्सनलाइ धर्मि मान्सनका बिच बठेइ अलग पड्डया हुन। 50रे दुष्ट मान्सनलाइ आगाका भट्टि भित्तर खित्तया, हुन जाँ मान्सन रुन्या हुन रे दारा किटाउन्या हुन।”

नयाँ रे पुराना शिक्षा

51येशूले शिष्यालाइ सोध्यो, “कि तमनले यिन कुरणी बुझ्या?” तिननले उनलाइ भण्यो, “हो प्रभु” 52तब येशूले तिननलाइ भण्यो, “तमन हरेक मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला रे परमेश्वरका राज्यमि मेरा शिष्या लगइ हो। उ त्यो मान्स जसो हो जइसित उइका घरमि भण्डार छ। उइले ताँ बठेइ पुराना रे नयाँ दुएइ मूल्यवान चिज निकाल्ल सक्न्छ।”

53रे येशूले तिन काहानि भणि सक्या पछा ताँ बठेइ निकलिबर आफनाइ गाउँ नसरत फर्किबर गया।

सम्मान नपाउन्या अगमबक्ता

(मर्क ६:१-६; लूका ४:१६-३०)

54पइ आफना सहरमि आया पछा उनले तिननलाइ तिनरा यहुदि सभाघरमी जाइबर सिकाउन पस्या, याँ सम्मकि तिनन सब छक्‍क पण्या रे इसो भण्न लाग्या “यइ मान्सले यिन सब ज्ञान काँ बठेइ रे एसो महान अचम्मका काम अद्द्या क्षमता पायो? 55कि यिन सिकर्मिका चेला होइन्न ब? कि यिनरी इजा मरियम रे यिनरा भाइन याकुब, योसेफ, यहूदा रे सिमोन होइन्न ब? 56यिनरी बैनिन लगइ हामसित छन? यइ मान्सलाइ यिन सब ज्ञान काँ बठेइ आयो?” 57पइ तिननले उनमी ठेस खाया पछा येशूले तिनलाइ भण्यो “म जसो एक अगमबक्तालाइ आफनाइ देस रे आफनाइ नाता गोताका बिचइनि रे आफनाइ घरमि बाहेक बाकि सब ठाउँमि सम्मान अद्दाहान।” 58पइ तिनरो अविश्वासका लाग्दा येशूले ताँ भौत अचम्मका काम अरेन।

موجودہ انتخاب:

मत्ती 13: DTYNT

سرخی

شئیر

کاپی