Йов 12:1-6
Йов 12:1-6 Біблія в пер. Івана Огієнка 1962 (UBIO)
А Йов відповів та й сказав: Справді, то ж ви тільки люди, і мудрість із вами помре!... Таж і я маю розум, як ви, я не нижчий від вас! І в кого немає такого, як це? Посміховищем став я для друга свого, я, що кликав до Бога, і Він мені відповідав, посміховищем став справедливий, невинний... Нещасливцю погорда, на думку спокійного, приготовлена для спотикання ноги! Спокійні намети грабіжників, і безпечність у тих, хто Бога гнівить, у того, хто ніби то Бога провадить рукою своєю.
Йов 12:1-6 Свята Біблія: Сучасною мовою (UMT)
Йов відповів на те: «Ну що ж, не стане вас, і зникне мудрість, бо ви — останні мудреці. Але ж і в мене є такий же розум, не гірше вас я здатен бачить й осягати світ. Хіба цього хоч хто не знає? Для друзів і знайомих посміховиськом я стану: „Це той, хто з Богом спілкувався і від Нього відповіді чув”. Праведника невинного здіймуть на глум. Хто горя не знає, той бідака зневажає, він зіб’є з ніг того, хто раз спіткнутись встиг. Але намет розбійника — в безпеці. Кому Бог Свою силу дарував і хто кидає виклик Богу, ті в безпеці.
Йов 12:1-6 Переклад Р. Турконяка (УТТ)
А Йов, підхопивши, сказав: Ви ще є людьми. Хіба з вами закінчиться мудрість? І в мене є серце, як і у вас. Адже праведний і непорочний муж став посміховиськом. Бо у виміряний час приготовлено йому впасти під інших, а його домам бути пограбованими беззаконними. Але хтось, будучи лихим, хай не надіється бути невинним, — ті, хто викликає гнів Господа, наче їм і суду не буде!
Йов 12:1-6 Біблія в пер. П.Куліша та І.Пулюя, 1905 (UKRK)
І відповів Йов і сказав: Справдї так! Тілько ви одні люде, і з вами вмре разом і мудрість! Але ж і в мене є серце, як у вас, не стою я позаду; та й хто ж не знає сього самого? Посьміхом другові мойму стався я, що до Бога кликав і Бог одвічав менї; посьміхом - чоловік справедливий і невинний! Оттак, по думцї того, що сидить собі спокійно, нїзащо є лучиво, призначене тим, що їх ноги потикаються. За те спокійні й безпечні домівки в грабителїв, роздратовуючих Бога, бо вони Бога, неначе в руках своїх носять!