1-а Самуїлова 17:40-44
1-а Самуїлова 17:40-44 Біблія в пер. Івана Огієнка 1962 (UBIO)
І взяв він кия свого в свою руку, і вибрав собі п’ять вигладжених камінців із потоку, і поклав їх у пастушу торбу, яку мав, та в торбину, а його праща у руці його. І він пішов до филистимлянина. А филистимлянин підходив усе ближче до Давида, і чоловік ніс щита перед ним. І подивився филистимлянин, та й побачив Давида, і злегковажив його, бо той був ще хлопець, рум’яний юнак стрункої постави. І сказав филистимлянин до Давида: Чи я пес, що ти вийшов на мене з києм? І филистимлянин прокляв Давида своїми богами. І сказав филистимлянин до Давида: Ходи ж до мене, а я твоє тіло віддам птаству небесному та звірині польовій.
1-а Самуїлова 17:40-44 Свята Біблія: Сучасною мовою (UMT)
Потім він узяв дубця в руку, вибрав у струмку п’ять відшліфованих каменів, поклав їх у пастушу торбу і з пращею в руці пішов на филистимлянина. Филистимлянин ішов назустріч Давидові, все ближче й ближче. Його щитоносець ішов перед ним. Він окинув оком Давида і побачивши, що той був ще хлопчаком, рум’яним та ставним, не сприйняв його всерйоз. Він сказав Давидові: «Чи я собака, що ти з дрючком ідеш на мене?» І филистимлянин прокляв Давида своїми богами. «Іди-но сюди, — сказав він, — я віддам твоє тіло птахам небесним, звірам польовим!»
1-а Самуїлова 17:40-44 Біблія в пер. П.Куліша та І.Пулюя, 1905 (UKRK)
І взяв він палицю свою в руку і знайшов собі пять гладеньких каменїв в потоцї та й вложив їх собі в пастушу торбину, і взяв свою пращу в руку та й виступив проти Филистія. Филистій же наступав усе близше та близше на Давида, і той чоловік, що носив йому щита, йшов поперед його. Як споглянув же Филистій та побачив Давида, то й погордував ним, бо сей був ще хлопець, і краснощокий і принадного виду. І каже Филистій Давидові: Хиба я пес, що ти йдеш на мене з цїпком? І закляв Филистій Давидові своїми богами. І каже Филистій Давидові: Ходи сюди і віддам я тїло твоє птаству під небом та звіррю польовому.