Популярні біблійні вірші з انجیل لوقا 19

Поділитись

اِمی خونه کن اینسانی زوعَه آمَیَه تا گین آبه دوملَه بگَردِ و اَی نیجات بدَرِ.»

و اَواجینَه: «موتبارَکَ پادیشاایی کن خداوندی نومینَه آ. صلح و سلامتی آستامونیکا و شِکوه و جلال عرشِ بَرینیکا ببو!»

عیسی بَی واتش: «اومروج نیجات اِم کَرا آمَه یَه، اِمی خاطر کن اِم مِرد نی ابراهیمِ پَیغَمبری نَتاجیکارَ.

وَقتی عیسی اَ جگا را آرَستَه، کَفا دَیشتِشَه و بَی واتِش: «زَکّا، بِتاو و ویرا، اِمی خونه کن اومروج پی اِشتِه کَکا بِومونِم.» زَکّا نی جَخت ویرمَه و خشینَه عیساش اِشتَن کَرا بَردِشَه.

زَکّا اِشتَن جِگاکا راست آبَه و خداوند عیساش واتَه: «‌چمن سرور دَیَس، نصف اِشتَن مالی گیدَلیون بَبخشِستیم، و اَگَم کَسی کا نا حَقه چیی ایی ویگَتَم ببو، چار برابر بَی آمَگاردِنست.»

بَعضی فَریسیونکا کن جمعیتی دلَکا بین عیساشون واتَه: «اِستا، اِشتِه شاگردون تَشَر بِژَن!» عیسی جواب داشَه: «بَه شمهَ باتیم اَگَم اِمِن نی ساکیت آبون، اِم سِه اِن لَسَّه بَژَن.