Популярні біблійні вірші з لوقا 17

Поділитись

پاشه گُتَ وه مِرُوی: «رابَ و هَرَ، ایمانا تَ شفا دایَ تَ.»

هَگو رُژه هَفت جارا راستا تَدا گُنَهه بِگَت و هَفت جارا بِزُوریتَ لاره تَ و بِژیت: ”اَز تَوبَ دِگَم،“ تِ دِبی بِبَخشی.»

یگَ وان وقته دیت گو شفا گِرتیَ، وه حالیدا گو بِ دَنگا بِلند خدا سِتایِش دِگِر، زُوِری و خو هاوِتَ بَر پِیه عیسی و سپاس وی گِر. اَو جذامی اَهله سامِرِه بو.

بَهنده وَ هاژَ خو هَبیت. هَگو بِرایه تَ گُنَهه بِگَت، له بِگَ هَوار و هَگو تَوبَ گِر، اَوی بِبَخشَ.

عیسی گُت: «ما اَوان دَه مِرُوا همویا شفا نَگِرتِن؟ بَ اَو نَه مِرُوه دیتِر کیدَرِنَ؟

عیسیْ خاده گُت: «هَگو وَ ایمانَگه هِندی دِندِگا گوشگَیَ خردله هَبیت، اون دِگارِن بِژِنَ وه دارا توته ”بِنی دا دَرکَوَ و ناو بَحره دا وَرَ چاندِن“، و اَو دیه گوهه خو بِدَتَ اَمره وَ.

هَچی کَسه بِخازیت جانه خو خُدان گَت، اَوه دیه دَست بِدَت و هَچی کَسه جانه خو دَست بِدَت، اَوه دیه خُدان گَت.

هِنگه عیسی گُتَ شاگِردِت خو: «ژه وَسوَسا گُنَه گِرِنه رِیا رَوه چِنینَ، بله وَی بُ حاله وه کَسه گو بِبیتَ باعیثه وَسوَسه. بُ وی باشتِر اَوَ بو گو بَرَگه آشه سُگُرا ویَ وَگَن و پاوژِنَ ناو بَحره حَتا هِنده گو باعیث بیت یگَ ژه وان مِرُوه گوشگَ بِکَویتَ گُنَهه.

رُژه گوره انسان وَگو رُژه نوح دیه بِبِن. خلقه دِخارِن و دِوَخارِن و ژِنِگ دِخاستِن و مِر دِگِرِن حَتا وه رُژه گو نوح چو ناو گَمیه دا. پاشه لِمِشت رابو و همو بَین بِرِن.