Популярні біблійні вірші з Maitiú 3

Поділитись

Má’s eaḋ tugaiḋ toraḋ uaiḃ a ḃeiḋ do réir na h-aiṫriġe.

Agus féaċ, guṫ as na flaṫais aduḃairt: Isé seo mo ṁac dílis ar a ḃfuil mo ġreann.

Agus nuair a ḃí Íosa baistiṫe ṫáinig sé aníos as an uisge láiṫreaċ; agus féaċ, do h-osgalaḋ na flaṫais dó, agus ċonaic sé Spioraid Dé ag teaċt anuas i rioċt colúir agus ag túirliocan air.

Táim-se ag ḃúr mbaiste le h-uisge ċun aiṫriġe, aċ an t-é atá ag teaċt am’ ḋiaiḋ is cóṁaċtaíġe é ’ná mise, agus ní fiú me go ndéanfainn a ḃróga d’iompar; baistfiḋ sé sin siḃ leis an Spioraid Naoṁ agus le teine.

Tá an tuaġ ċeana féin ar ṗréiṁ na gcrann. Agus gaċ crann ná taḃarfaiḋ toraḋ fóġanta uaiḋ leagfar é agus curfar sa teine é.

Óir sin é an t-é ar ar laḃair Isáias Fáiḋ nuair aduḃairt sé: Guṫ duine ag glaoḋaċ sa ḃfásaċ, Ollaṁuiġiḋ an tslíġ do’n Tiġearna; deiniḋ a ḃóiṫre do ḋíriú ḋó.