Популярні біблійні вірші з मत्ती 18

Поділитись

काहाकाय न्या दुय केव्ही तीन मारो नावान एक्ठाच ऐतेह ताहरीक मी तामाय हि.

मी तुमूह पोशा किथे जर जो तुमरे माय दुय जन पृथ्वीपोर एखादो मांगणीकेरता एक मोन हि तर ते मारो स्वर्गीय आबापुररीन तान केरता आपील जाहू.

तेवी तो एक सोरा आपनेहेऱ्यो हादाडीन, तामाय उबराखाडीन कियील, मी तुमूह किथु, का जो ताहवोर पासाण फिरणार नाहं एने सोरान होस एय, तोच स्वर्गान राज्यामाय आखामरीन मोठलु हि.

जो कुणआपणे स्वताज्या सोरान होस आत्यो केरी, तोच स्वर्गान राज्यामाय मोठो एय.

एने जो कूण मारा नावामाय ओहला एखादा सोराह मान लेणे, तो माहु आहने लेणे.

मी तुवाह किथु कि जो काही तुमूह पृथ्वीपोर बाधहु तो स्वर्गाम बाधील जाय एने जो काही तू पृथ्वीपोर बांध हो तो स्वर्गाम उगडन्यो.

“केरीन जर तुमूह प्रत्येक जन तुमु आपणो बाहाक मोनामरीन क्षमा केरुहू नाहं तर मारो स्वर्गातील आबुक हि तीहच भी क्षमा तुमूह केरी.”

“पुण जो कुणी न्या आत्या मायरीन जो मारपुर विश्वास मेलणु एका भी ठोकर खावाडी, ते हाजो एय का तान गेलामाय मोठली घेरटीन पूड बांधीन ताह समुद्राम उंडाले बुडाव देणे जुवी.

तुमूह काय लागीह? कूण एक आमरी हे-या शंभर मेंढरे ओहली, एने तामारीन एखादो भटकिल्यो, तर ता नव्याण्णव ला जेंगलामाय सोडीन ता टाकीन जाईल होदणे केरणेन तो जाहू नाहं काय?