Популярні біблійні вірші з Ioan 1

Поділитись

Ond cynnifer a’r a’i derbynniasant ef, efe o roddes iddynt allu i fod yn feibion i Dduw, [sef] i’r sawl a gredent yn ei enw ef

Yn y dechreuad yr oedd y gair, a’r gair oedd gyd â Duw, a Duw oedd y gair.

A’r goleuni a lewyrchodd yn yr tywyllwch, a’r tywyllwch nid oedd yn ei amgyffred.

A’r gair a wnaethpwyd yn gnawd, ac a drigodd yn ein plith ni, (ac ni a welsom ei ogoniant ef, megis gogoniant yr vnic-ganedic [Fab yn dyfod] oddi wrth y Tad) yn llawn grâs, a gwirionedd.

Trwyddo ef y gwnaeth-pwyd pob peth, ac hebddo ef ni wnaed dim a’r a wnaethpwyd. Ynddo ef yr oedd bywyd, a’r bywyd oedd oleuni dynion.

Trannoeth Ioan a ganfu yr Iesu yn dyfod atto ef, ac efe a ddywedodd, wele oen Duw yr hwn sydd yn tynnu ymmaith bechodau yr byd.

Yn y byd yr oedd efe, a’r byd a wnaethpwyd trwyddo ef: a’r byd * nid adnabu ef. At ei eiddo ei hun y daeth efe, a’i eiddo ei hun ni’s derbynniasant ef.

[Hwnnw] oedd y gwîr oleuni, yr hwn sydd yn goleuo pob dyn a’r y sydd yn dyfod i’r byd.

Canys y gyfraith a roddwyd trwy Moses, [ond] grâs a gwirionedd a daeth trwy Iesu Grist.