Популярні біблійні вірші з Seònd Matìe 14

Поділитись

Ma viodìnd, che lu vint al ère gajàrd, si spaurì: e scomençànd a là sott, al cijulà disìnd: Signòr, sàlvimi. E sùbit Jèsu slungiànd le man, lu pijà, e i disè: O di pòçhe fède, parcè àstu dubitàd?

Ma viodìnd, che lu vint al ère gajàrd, si spaurì: e scomençànd a là sott, al cijulà disìnd: Signòr, sàlvimi.

Ma sùbit Jèsu ur fevelà, disìnd: Vèvit fidànze: soi jo, no stàit a vè tème.

Pièri po rispuindìnji i disè: Signòr, se tu sês tu, comàndimi, ch’ o’ vègni là parsòre àghe. E lui al disè: Ven. E Pièri dismontànd de’ bàrçhe, al çhaminàve su l’ àghe par vignì là di Jèsu.

Chèi po, che jèrin te’ bàrçhe, i vignìrin dònge, e lu adoràrin, disìnd: Dal ver tu sês Fi di Dio.

Jèsu po ur disè: No àn bisùgne di là, dàijur vo’ àltris di mangià. Lor i rispuindèrin: No avìn culì che cinc pans, e doi pess.

E lui ur disè: Dàimai cà. E avìnd ordenàd a lis tùrbis di sentàssi su le jèrbe, pijàds ju cinc pans, e ju doi pess, alzàds ju voj al cîl, al benedì, e al rompè, e al dè ju pans ai discèpui, e ju discèpui a lis tùrbis.

E mangiàrin duçh, e si son passùds. E racuejèrin dòdis còrbis plènis di fruzzòns restàds.