Популярні біблійні вірші з Lúcás 24

Поділитись

Agus féach, atáim ag cur geallamhna m’Athar chugaibh: acht fanaidh‐se sa gcathair, nó go gclúduightear sibh le cumhacht ó neamh.

Ní h‐annso atá sé, acht atá sé aiséirighthe: cuimhnighidh mar adubhairt sé libh agus é fós san nGalilé, g‐á rádh

Agus do foscladh a súile, agus d’aithnigheadar é: agus d’imthigh sé as a radharc. Agus adubhradar le chéile, Nach raibh ár gcroidheacha ar lasadh ionnainn nuair do bhí sé ag cainnt linn ar an mbóthar, agus é ag míniú brighe na scrioptúir dúinn?

agus adubhairt sé leo, Is amhlaidh atá scríobhtha gurbh éigean do’n Chríost fulang, agus aiséirghe ó na marbhaibh an treas lá; agus go bhfógróchaidhe ’n‐a ainm aithrighe agus maitheamhnas na bpeacadh do na cinidheachaibh uile, ag tosnú ó Iarúsalem.

Agus fuaradar an chloch iompuighthe i leathtaoibh ó’n tuama. Agus do chuadar isteach ann, agus ní fhuaradar corp an Tighearna Íosa.