Популярні біблійні вірші з Sant Matiéu 16

Поділитись

Alor Jèsu diguè à sis disciple: Se quaucun vòu veni après iéu, que se renóuncie, que cargue sa crous e me seguigue.

E iéu te dise: Tu siés Pèire e sus aquelo pèiro bastirai ma Glèiso e li porto de l'infèr noun auran de prevalé contro elo.

E te dounarai à tu li clau dóu celèste reiaume; e que que lìes sus terro sara lia tambèn dins lou cèu; e que que deslìes sus la terro, sara tambèn deslia dins lou cèu.

Car aquéu que voudra sauva sa vido, la perdra; mai quau perdra sa vido amor de iéu, la retrouvara.

Que ié sièrà l'ome de gagna lou mounde entié, se ié vai de la perdicioun de soun amo? o dequé dounara l'ome en change de soun amo?

E ié venguè Jèsu: Mai vautre, quau disès que siéu? Tant-lèu prenènt la paraulo, Simoun-Pèire diguè: Vous, sias lou Crist, lou Fiéu dóu Diéu vivènt.

Jèsu ié respoundeguè: Benurous siés, Simoun, fiéu de Jounas, pèr-ço-que noun es la car ni lou sang que te l'an revela, mai moun Paire qu'es dins lou cèu.