Популярні біблійні вірші з Sant Matiéu 14

Поділитись

Mai, vesènt lou ventoulas que fasié, prenguè pòu; e coumençavo d'enfounsa, quouro cridè: Segnour, sauvas-me! Subran Jèsu ié pourgènt la man, l'agantè, e ié diguè: Ome de pau de fe, coume vai qu'as douta?

Mai, vesènt lou ventoulas que fasié, prenguè pòu; e coumençavo d'enfounsa, quouro cridè: Segnour, sauvas-me!

Quatecant Jèsu ié parlè, disènt: Rasseguras-vous; es iéu, n'agués pas pòu.

Pèire ié respoundeguè: Segnour, s'es vous, coumandas-me de vous veni au rescontre sus lis aigo. Éu ié faguè: Vène. E Pèire, davalant de la barco, caminavo sus l'aigo pèr ana vers Jèsu.

Alor aquéli qu'èron dins la barco, venguèron e l'adourèron, en disènt: De tout segur sias lou Fiéu de Diéu!

Mai Jèsu ié diguè: Pas necite que ié vagon; fasès-lèi manja, vous-autre. Ié respoundeguèron: N'avèn eici que cinq pan e dous pèis.

Éu ié venguè: Adusès-me-lèi eici. E quand aguè coumanda, que lou mounde s'entaulèssou sus l'erbo, éu prenguè li cinq pan e li dous pèis e, alucant vers lou cèu, li benesiguè; pecè pièi li pan, li dounè à si disciple, e li disciple au pople.

N'en mangèron tóuti e fuguèron assadoula; e s'empourtè li soubro: douge gourbin plen de moussèu.