Популярні біблійні вірші з Methelokên 4

Поділитись

Ji her tiştî bêtir guh bide dilê xwe, ji ber ko kaniyên jiyînê jê tên.

Berde, bila piyên te bi serbestî pêş ve bikevin, bêşik wilo berve diçi

Durûtiyê ji xwe dûr xe û gotinên nemerd ji lêvên xwe bavêje.

Ev e destpêka şehrezayiyê: hikmet û zanînê bikesibîne û bila eqilmendî li ber dilê te, ji her tiştî şîrîntir bibe.

Lê, şîvereya dilpakan mîna ronahiyê dibiriqe û rewşa wê heta nîvê rojê her û her bêtir dibe. Lê, reya mirovên xerab qey tarî ye, û ew ni zanin diçin kû û bi çi tiştî wê bikevin.

Dev ji pendên min bermede, ew ê te bihemînin; hejî wan bike ew ê te biparêzin

Şîretên min xweş bigire, dest ji wan bermede, wan biparêze ji ber ko ew in jiyîna te.

Me de ser xaçereyên mirovên bêkêr û me keve ser reya peyayên xerab.

Bibihisin, kurên min, pendên bavên xwe; û ta ko fêrî hikmet û zanînê bibin, bala xwe bidinê