Популярні біблійні вірші з Матфей 14

Поділитись

Је тыҥ салкын согуп турганын кӧрӧлӧ, коркый берди, сууга чӧҥӱп, кыйгырды: – Кайракан, мени аргадазаҥ! Иисус ол тарый колын сунуп, оны чыгара тартып, айтты: – Ас бӱдеечи кижи, не эреҥистелдиҥ?

Је тыҥ салкын согуп турганын кӧрӧлӧ, коркый берди, сууга чӧҥӱп, кыйгырды: – Кайракан, мени аргадазаҥ!

Иисус дезе ол тарый эрмектенип, олорго айтты: – Јалтанбагар, бу Мен, коркыбагар.

Петр дезе Ого айтты: – Кайракан! Бу Сен болзоҥ, Сеге сууныҥ ӱстиле базып барзын деп, меге јакар. Иисус: – Кел – деди. Петр кемедеҥ чыгып, Иисуска једерге, сууныҥ ӱстиле базып ийди.

Кемеде отургандар Ого бажырып, айттылар: – Чын, Сен Кудайдыҥ Уулы.

Је Иисус олорго айтты: – Олордыҥ баратан кереги јок. Слер олорды азырагар. – Мында бисте јӱк ле беш болчок калаш ла эки болчок балык – деп, ӱренчиктер каруу јандырдылар.

– Олорды бери Меге экелигер – деп, Ол айтты. Улусты ӧлӧҥгӧ кыйын отурзын дейле, беш болчок калаш ла эки болчок балык алып, теҥери ӧрӧ кӧрӱп алкады. Калашты сындырып, ӱренчиктерине берди, олор дезе, – улуска.

Ончозы јиди, тойды. Јигениниҥ арткан-калганын он эки каламага толтыра јууп алдылар.