Популярні біблійні вірші з Иоанн 10

Поділитись

Уурчы јаҥыс уурдайын, ӧлтӱрейин ле јайрадайын деп келет. Мен дезе јӱрӱм берерге, артыктай берерге келгем.

Мен – јакшы кӱдӱчи. Јакшы кӱдӱчи койлор учун бойыныҥ тынын салатан.

Мениҥ койлорым ӱнимди угуп јат, Мен олорды билерим, олор Мениле кожо јӱргӱлери.

Олорго Мен ӱргӱлји јӱрӱм берип јадым, олор ӱргӱлјиге ӧлбӧс, Мениҥ колымнаҥ олорды кем де блаап албас.

Мен – эжик. Менеҥ кирген кижи аргадалар; кирер де, чыгар да, одор до табар.

Мен – јакшы кӱдӱчи. Мен бойымныҥ койлорымды билерим, олор до Мени билер.

Олорды Меге берген Адам ончозынаҥ јаан: Адамныҥ колынаҥ олорды кем де блаап болбос. Мен де, Ада да – јаҥыс.

Ада Мени билгендий, Аданы Мен де билерим. Койлорым учун Мен тынымды салып турум.

Јӱрӱмимди Менеҥ кижи блаап алып јаткан эмес, оны Мен Бойым берип јадым. Тынымды берзем – Мениҥ табым, оны ойто алзам – Мениҥ табым. Мындый јакылтаны Адамнаҥ алгам.

Иисус олорго база айтты: – Чынын, чынын айдадым слерге: Мен – койлорго эжик.

Јалданаачы дезе кӱдӱчи эмес, койлор до оныйы эмес. Јууктап келеткен бӧрӱни кӧрӧлӧ, ол койлорды таштайла, кача берет. Бӧрӱ койлорды тудат, тоскурат.

Чынын, чынын айдадым слерге: койдыҥ кажаанына эжигинеҥ кирбей, ӧскӧ јердеҥ ажып турганы – уурчы ла тонокчы.