Популярні біблійні вірші з Matiyo 16

Поділитись

Ansinyan yagalaong si Isa sang mga inindowan nan, “Sino-sino yang marim mangagad kanak, dait na atarikodan nan yang kallini ng ginawa nan aw dait na andam yan sang mga kasikotan aw maskin sang pagkamatay sabap kanak. Kong maynan, makapangagad da yan kanak.

Aw adon pagangaanan ta kaw ni Pitros na yang mana san bato. Aw sang babaw sini na bato apaindug ko yang kanak jamaa, aw maskin yang kabarakat ng kamatayun di amakadaog kanilan.

Atagan ta kaw ng kapatot sang pyagadatowan ng Tohan. Maskin ono na asagda mo adi sang donya, asagda oman adto sang sorga. Aw maskin ono na otogot mo adi sang donya, otogot oman adto sang sorga.”

Kay sino-sino na yang pyapalabi nan yang kanan ginawa, akawaan sinyan. Awgaid sino-sino na yang pyapalabi nan yang pagpangagad nan kanak maskin idto yang akamatay nan, akaonan ng bunna na kinabowi.

Kay ono yang amakamang ng otaw kong amangkun nan yang kariko ng kakawasaan adi sang donya, awgaid kong amatay da yan isiksaun da yan adto sang narka? Waa! Kay way akaatag nan antak kaonan yan ng kinabowi na way kataposan.

Yagaosip kanilan si Isa, “Awgaid kamo, ono yang akapaglaong mayo daw sino ako?” Tyomobag si Simon Pitros, “Ikaw yang Almasi, yang Anak ng bowi na Tohan.”

Yagalaong si Isa kanan, “Kay Simon na anak ni Yonos, kadyaw ng ginawa mo kay yani wa apakatigaman kanmo ng mga otaw kondi yang Ama ko adto sang sorga.