Yunus Allah’tan kaçmaya çalışıyor

Rab bir gün Amittay oğlu Yunus'a, “Kalk, Ninova'ya, o büyük kasabaya git ve o halka konuş” diye söyledi, “Çünkü kötü yaptıkları önümde çok fazla oldu.”

Yunus Rab’bin sözünü yapmak istemedi. Yunus Ninova kasabasına tam ters tarafta bulunan Tarşiş kasabasına kaçmaya kalktı. Tarşiş'e giden bir gemiye bindi, Rab'den uzaklaşmak için Tarşiş'e doğru yola çıktı.

Yolda denize Rab çok kuvvetli bir rüzgar gönderdi. Öyle bir fırtına koptu ki, gemi az kalsın parçalanacaktı. Gemiciler çok korktu, herkes inandığı kendi allahına yalvarmaya başladı. Gemi daha yeyin olsun diye gemide olan ne yük varsa denize attılar. Yunus gene aşağıda Geminin dibinde bulunan ambarına inmiş, orda yatıp derin bir uykuya dalmıştı.

Geminin kaptanı Yunus'un yanına gidip, “Hey adam! Sen nasıl öyle uyursun?” dedi, “Kalk, Allah’ına yalvar, belki halimize acır da yok olmayız.”

Sonra denizciler birbirlerine, “Gelin, kura çekelim” dediler, “Bakalım, bu belâ kimden ötürü başımıza geldi.” Kura çektiler, kura Yunus'a düştü.

Bunun için Yunus'a, “Söyle bize!” dediler, “Bu belâ neden başımıza geldi? Ne iş yapıyorsun sen, nereden geliyorsun, nerelisin?”

Yunus, “Ben Yahudi'yim” diye cevap verdi, “Denizi ve yeryüzünü yaratan Göklerin Allah’ı Rab'be taparım.”

Denizciler bu cevabı işitince korkudan deli gibi oldular. “Neden yaptın bunu?” diye sordular. Yunus'un Rab'den uzaklaşıp kaçtığını biliyorlardı. Çünkü daha önce onlara anlatmıştı.

Deniz gittikçe daha fazla kuduruyordu. Yunus'a, “Fırtına yavaşlayıp Denizin rahatlaması için sana ne yapalım?” diye sordular.

Yunus, “Beni kaldırıp denize atın” diye cevapladı, “O zaman Denizin suları rahatlar. Çünkü biliyorum ki, bu büyük fırtınaya benden ötürü yakalandınız.”

Denizciler deniz kenarına dönmek için kürek çekmeye savaştılar, ama başaramadılar. Çünkü deniz daha fazla kuduruyordu. Bağırarak Rab'be , “Ya Rab, yalvarıyoruz” dediler, “Bu adamın canından ötürü yok olmayalım. Kabahatsız bir adamın ölümünden ötürü bizi kabahatlı görme. Çünkü sen kendi istediğini yaptın, ya Rab.” Sonra Yunus'u kaldırıp denize attılar, kuduran deniz rahatladı. Bu olanlardan ötürü denizciler Rab'den öyle çok korktular ki, O'na kurbanlar sundular, adaklar adadılar.

Bu arada Yunus'u yutmak için Rab büyük bir balık yolladı. Yunus üç gün üç gece bu balığın karnında kaldı. Yunus balığın karnından Allah’ı Rab'be dua etti. Rab balığa buyruk verdi ve balık Yunus'u Deniz kenarına kustu.

Rab Yunus'a ikinci kez dedi: “Kalk, Ninova'ya, o büyük kasabaya git ve ben sana ne söylersem halka bildir.” Bu sefer Yunus Ninova’ya gitti.

Ninovalılar İsraillilerin düşmanları idi. Bunun için Rab onlara merhamet etsin diye Yunus istemedi. Rab’bin söylediğini yapmak istemediği için Yunus Rab’den kaçmaya çalıştı. Ama başaramadı. Bu dünyanın herhangi bir tarafına da gitsek Rab’den kaçıp saklanmayız. İyi tarafı da şu: her nereye gidersek gidelim Rab’den ayrılamıyoruz.

Rab çok sabırlıdır. Yunus Ondan kaçmaya kalktığı halde Allah Yunus’u ölümden kurtardı. Rab Yunus’a gene fırsat verdi Allah’ın istediğini yapsın. Eğer Rab söylerse biz Onun için bir şey yapalım, sözlerine dikkat edip yapalım. Yunus gibi Rab’den kaçmaya çalışırsak kendimize ve etrafımızda olan kişilere de sıkıntı getirebiliriz. Allah’ın çağrısından kaçamayız. Daha iyisi hemen kalkalım Rab bizden ne isterse onu yapalım.