2. Gün: Karanlıkta İman

"Yatağımın altında bir canavar var!"

Bir çocuk sizi bu dehşet dolu çığlıkla uyandırdı mı hiç? Belki siz bir zamanlar o çocuktunuz.

Büyüdükçe yatağın altındaki canavarlar kaybolur. Ama kafamızdaki canavarlar daha da güçlenir. Bize saldırabilecek düşmanlara ve başımıza gelebilecek kötülüklere karşı hissedilen sürekli bir korku içinde yaşayabiliriz.

Hepimiz payımıza düşen korkularla karşı karşıyayız. Doğrusunu söylemek gerekirse, bu değişken dünyada korkulacak çok şey var. Hepimizin geceleri dönüp durmamıza neden olan bir şeyleri var.

O halde cevap nedir?

Yalnızca zaferlere değil, denemelere ve trajedilere de yer açacak kadar büyük ve dürüst bir Tanrı inancını benimseyin. Ne olursa olsun - yaşasak da ölsek de, kazansak da kaybetsek de, başarılı olsak ya da olmasak da - Tanrı etkin ve O'na güvenilebilir (Romalılar 8:38-39).

Hayatta bazı zorlu şeylerle karşılaşacağız. Hiçbiri Tanrı ile olan ilişkimizi bozamaz. En büyük korkularımız gerçekleşse bile, yine de Tanrı’nın sevgisine ve varlığına güvenebiliriz. Zaten iman da bu değil mi? Tanrı sevgisine çocuksu bir güven değil mi?

Tanrı'ya imanla yaşamayı öğrendiğinizde ölüm ve kayıp gücünü kaybeder. İman, her türlü tehdide, her kötü habere ya da altında ezilmeden her türlü korkuya göğüs gerebilmenizi sağlar. İmanın hayatınızı belirlemesine izin verin, ölüm deneyimlerinizi zarar görmeden atlatmanıza yardımcı olacaktır. Sadece zaferler için ona itibar etmeyin; bırakın sizi başarısızlık, hayal kırıklığı ve incinmeden de başarıyla çıkarsın. En iyi olduğu zaman budur.

Evet, en kötüsü olabilir. Hayır, mucizeniz cennetin bu tarafında gerçekleşmeyebilir. Evet, önümüzde zor günler var.

Ama korkmanız gerekmiyor. İman, sevgi kolları ve koruma ordularıyla sizi çevreleyen Tanrı'ya gözlerinizi açar.