İkinci Gün: Rab İsa

İsa Mesih’in kimliğiyle ilgili ikinci önemli sıfat Rab yani Efendi kelimesidir. Rab İbranice, efendi, ulu – yüce kişi anlamına gelir. Yeni Antlaşma’da Grekçe’de Kyrios kelimesi kullanılır ve aynı anlama gelir. İncil’de insanların İsa Mesih’e, “Efendim ya da Efendimiz” dediklerini görebilirsiniz.Kutsal Kitap’ın birçok yerinde, bu kelime ilahi bir özellik taşır. En azından insanüstü bir kavram olarak görülür.

Eski Antlaşma’da (Tevrat, Zebur) insanlar Tanrı’nın ismini (Yahweh) kullanmaktan çekinirler. Çünkü Tanrı’nın ismini boş yer anmak günahtır. “Tanrın RAB ‘bin adını boş yere ağzına almayacaksın. Çünkü RAB, adını boş yere ağzına alanları cezasız bırakmayacaktır.” (Mısır’dan Çıkış 20:7) Dolayısıyla Tanrı’yı anarken doğrudan ismini kullanmazlar. Tanrı için kullanmış oldukları farklı kelimeler arasında Rab kelimesi de vardır. Bundan dolayı Rab kelimesini Tanrı dışında kimse için kullanmamışlardır. 1. yüzyılda yaşamış olan Josephus, Yahudilerin Roma İmparatoru için aynı anlamına gelen Kyrios kelimesini kullanmamakta ısrarcı olduklarını anlatır. Çünkü Rab kelimesi sadece Tanrı için kullanılan bir kelimedir.

Kutsal yazılarda 6,823 kez Rab kelimesinin kullanıldığını görüyoruz. Bu da Rab kelimesiyle İsa Mesih’e hem efendi hem de ilahi bir tanım katıyor. Çünkü İbrahim, İshak ve Yakup’un Tanrısı olan Rab, İsa Mesih’in yaşamı, ölümü ve dirilişiyle kendini bilinir kılmıştı.