Değişmiş olarak Yaşamak: Bekâr Bir AnneÖrnek

Gerçeklik

Tanıdığım tüm bekâr anneler arasında, ben de dahil olmak üzere, böyle olmayı hayal etmiş hiç kimseyi tanımıyorum. Kendi ailemize sahip olmayı hayal ettiysek, bunu yalnız yapacağımızı kesinlikle düşünmedik. Her nasıl bekâr anne olduysak, bunu yaşamak zor.

Bekâr anne yolculuğum, neredeyse 10 yıllık kocamın aniden evliliğimizi bırakıp şehir dışına taşınmasıyla başladı. İki küçük çocuğumla ve birine de hamileyken, bu çocukları tek başıma büyüteceğim gerçeğiyle yüzleştiğimde dehşete kapıldım ve umutsuz hissettim. O ilk yıl, günlerimi bir keder sisi içinde, tamamen hayatta kalma içgüdüleriyle hareket ederek geçirdim. Çoğu gece ağlayarak uyurken, çocukları doyurmayı ve giydirmeyi başardım.

Duygusal, fiziksel, mali ve ruhsal açıdan her şey bir mücadele gibiydi. Çok sayıda sorum ve çok fazla öfkem vardı. Neden bu işi tek başıma halletmeye bırakılmıştım? Tanrı beni hiç görmüyor muydu? En çok da bana ve çocuklarıma ne olacağını merak ediyordum. İyi olacak mıydık?

Aynı duyguları yaşıyor ve benzer sorular soruyorsanız bilmenizi isterim ki, siz ve aileniz için umut var, çünkü İsa'da umut var. Tanrı sizi görüyor, sizinle ve çocuklarınızla derinden ilgileniyor. Yalnızlık, hayal kırıklığı ve bitkinlik duyguları gerçek olsa da, sizi yaratan Tanrı da gerçektir. Sizi bu yolculuk için donattı.

Sevgili İsa, yardım ve umut için Sana sesleniyorum. Kendimi yalnız hissetsem de, her zaman benimle ve benden yana olduğun için Sana şükrederim. Benim durumumda nerede çalıştığını görmeme ve benim için planlarının iyi olduğuna inanmama yardım et. Sana daha çok güvenmek istiyorum. İmanımı arttır! Amin.