Son Dersler: Kutsal Hafta PlanıÖrnek

Diriliş

Bugün İsa'nın sadece çarmıhta ölmediğini, ölümden dirildiğini kutluyoruz! Cezalandırmak ve susturmak için yapılan şey (İsa'nın çarmıhta ölümü), mezar O'nu alıkoyamadığı için bizim özgürlüğümüz oldu.

Yuhanna 20:1-29'u okuyun.

O yaşıyor. O ölü değil. Bunu çılgınca bulan başka biri var mı? Daha bir gün önce ölmüş, kefene sarılmış ve bir mezara kapatılmıştı.

Bu, Hristiyanlığın iyi bir öğretmenin iyi fikirleri olmaktan çıkıp yaşam değiştiren bir inanca dönüştüğü yerdir. Eğer İsa'nın hayatı O'nun öğretmesi, insanları sevmesi ve hastaları iyileştirmesinden ibaret olsaydı, O sadece bu şeylerle hatırlanırdı. Bu olmadı. O mezarda ölü kalmadığı için tüm dünya değişti. O'nun söyledikleri ve peygamberlerin öngördükleri hepsi doğruydu ve doğrudur! İsa'nın ölümden dirilmesi, günahın üzerimizdeki lanetini ortadan kaldırıyor!

Bu aptallık gibi görünüyor, değil mi? Kendi yeteneklerimize güvenirsek bunu anlamamız mümkün olmaz. Pavlus 1. Korintliler 2:5'te bizi teşvik ediyor: "imanınız insan bilgeliğine değil, Tanrı'nın gücüne dayansın."

İnsan anlayışına göre, İsa'nın çarmıhta ölmesi, ölümden dirilmesi ve tüm insanlığın günahın yükünden kurtarılması, epey bir delilik. Ama Tanrı. (Bu iki kelimeye bayılıyorum.) Tanrımız sadece çarmıhta ölen herhangi bir adam değildi, O İsa'ydı; tamamen Tanrı ve insandı. Eğer O sadece bir insan olsaydı, çarmıhtaki ölümü yalnızca gayretli bir öğretmenin, yoksulların ve hastaların savunucusunun kaybı olurdu.

O yalnızca tamamen insan değildi; O tamamen Tanrı'ydı da, Tanrı'nın öz oğluydu!

Diriliş Bayramı'nı, kültürel olarak yaptığımızdan daha anlamlı kılan da budur. İsa sizin için öldü ama aynı zamanda sizin için dirildi. O sadece günahlarımızın cezasını ödemedi; bize yeni yaşam vermeye geldi!

Çarmıh'a ve o boş mezara inanmayı seçersek, Mesih'in yaptığı şey budur: “Bir kimse Mesih'teyse, yeni yaratıktır; eski şeyler geçmiş, her şey yeni olmuştur.” (2. Korintliler 5:17)